Διπλή κοροϊδία

Αν «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες», τότε τι μπορεί να αναμένει εκείνος που οδηγείται σε περαιώσεις χρεών διαφόρων μεγαλοφοροφυγάδων, φοροκλεπτών έως και απατεώνων του κοινού ποινικού δικαίου που εκδίδουν πλαστά ή εικονικά τιμολόγια;

Οσο κι αν αντιλαμβάνεται κάποιος την πρεμούρα του υπουργείου Οικονομικών και της κυβέρνησης να γεμίσει τα άδεια ταμεία του κράτους και να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις της πολιτείας σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει την επιβράβευση εκείνων οι οποίοι, από... πεποίθηση, εμφανίζονται ασυνεπείς απέναντι στο κράτος με τη σιγουριά ότι, αργά ή γρήγορα, οι κυβερνήσεις θα τους χαρίσουν τα πολλά.

Με μια ρύθμιση ή περαίωση που βαφτίζεται κάθε φορά τελευταία, εκείνοι θα βγουν κερδισμένοι. Ως εκ τούτου, όποιες διευκρινίσεις και αν κάνει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου για τους εκδότες ή παραλήπτες πλαστών και εικονικών τιμολογίων, όσο και αν αποφεύγει, με τις επαναδιατυπώσεις των κρίσιμων διατάξεων του νομοσχεδίου για τις ανέλεγκτες φορολογικές υποθέσεις, τη «ρετσινιά» ότι επιδιώκει να ευνοήσει συγκεκριμένα, γνωστά στους παροικούντες την Αττική, μεγαλολαμόγια, το βέβαιο είναι ότι δεν απαλλάσσεται από τη «ρετσινιά» της ασυνέπειας ως προς όσα ο ίδιος και το κόμμα του έλεγαν για τις περαιώσεις από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Οι πολίτες έχουν βαρεθεί πλέον να ακούνε τις κούφιες διακηρύξεις, εν είδει απειλής, για δήθεν «τελευταία φορά» που ευνοεί τους καταχραστές του δημόσιου χρήματος. Και είναι δικαιολογημένη η αντίδραση των συνεπών φορολογουμένων, οι οποίοι δεν έτυχαν ούτε μιας επιβράβευσης από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αντίθετα, παραμένουν τα μεγάλα κορόιδα. Υφίστανται διπλή κοροϊδία όταν βλέπουν καθημερινά τον επικεφαλής του ΣΔΟΕ να περιφέρεται στα κανάλια και να διαφημίζει (ή να αυτοδιαφημίζεται) ότι συνέλαβε τους μεγάλους φοροφυγάδες και την ίδια στιγμή το υπουργείο να παραδέχεται αδυναμία στην κάλυψη των φορολογικών στόχων.

(Άρθρο της Ντόρας Ναϊλιάνα, από την Ελευθεροτυπία, 30/9/10)

Οι λύσεις δε θέλουν κόπο….θέλουν τρόπο!!!!

«Στη λύση αναζήτησης χώρου για τη δημιουργία δεύτερου καταυλισμού Τσιγγάνων, προσανατολίζονται οι αρμόδιοι φορείς, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που κάθε τόσο προκύπτει από τους «πρόχειρους» καταυλισμούς………… Όλοι αναγνωρίζουν ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες ζουν στα πρόχειρα τσαντίρια με νάιλον και ξύλα είναι απαράδεκτες……… Το θέμα απασχόλησε σύσκεψη που έγινε στο δήμο παρουσία εκπροσώπων του Λιμεναρχείου, του Τμήματος Εμπορίου, της Κτηματικής Υπηρεσίας, του Εμπορικού Συλλόγου, της Αστυνομίας και άλλων φορέων………Στη σύσκεψη αναγνωρίστηκε από όλους η ανάγκη εξεύρεσης νέου χώρου για την εγκατάσταση των Τσιγγάνων, δεδομένου ότι, αφ’ ενός γιατί οι συνθήκες διαβίωσης στα «τσαντίρια» χωρίς νερό και ρεύμα είναι άθλιες και αφετέρου γιατί δεν μπορεί να συνεχιστεί η αυθαίρετη κατάληψη δημόσιων χώρων………………………Η Κτηματική Υπηρεσία προσφέρθηκε να διερευνήσει τη δυνατότητα εξεύρεσης δημόσιας έκτασης στις παρυφές της πόλης, ώστε να δημιουργηθεί καταυλισμός με όλες τις απαραίτητες υποδομές………………………………»

Μη βιαστείτε να χαρείτε, φίλοι αναγνώστες, δεν είναι η δική μας Δημοτική Αρχή που δείχνει με υπευθυνότητα την ευαισθησία της για ένα πολύ κοινό κοινωνικό πρόβλημα, βρίσκοντας λύση, σε συνεργασία με κρατικούς αλλά και κοινωνικούς φορείς, όχι…. Για το δήμο Μυτιλήνης γράφει το δημοσίευμα! Εμείς εδώ, απλά ελπίζουμε αυτή η πραγματικότητα για τους Μυτιληνιούς να έλθει η μέρα να πάψει να είναι όνειρο για μας. Προς το παρόν,……ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!!!!!

Κ. Μαυραγάνη

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ...ΕΙΔΗΣΕΙΣ!!! ΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

ΡΗΣΗ

«…….Ολοκληρώθηκε η ορκωμοσία των νέων μελών της κυβέρνησης, η σύνθεση της οποίας ανακοινώθηκε στη 01:40 το πρωί, με έναν ανασχηματισμό που χαρακτηρίστηκε ευρύς και δομικός». Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Νομίζω πως σε μια εποχή «κρίσης» το να ανακοινώνεις «με περισσή χαρά μάλιστα» κυβέρνηση 48 ατόμων με ότι αυτό συνεπάγεται (αύξηση δαπανών κ.λ.π.) το μόνο που απόλυτα ταιριάζει είναι : «Ποιός είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νά'χει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Νά'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε»? «(Γ. Σουρής)

Επιστολή προς τους υποψηφίους Δημάρχους από τους κατοίκους του Αγ. Ιωάννη

Επιστολή προς τους υποψηφίους Δημάρχους έσετειλε ο Εξωρραϊστικός Σύλλογος Αγ. Ιωάννου Κιάτου, την οποία κοινοποίησε και στην εφημερίδα μας, με αναφορές σε χρονίζοντα προβλήματα της περιοχής.

Η επιστολή αναλυτικά:

Προς                                                               

Τους υποψήφιους Δημάρχους του

Δήμου Συκιωνίων – Στυμφαλίας - Φενεού   

                                                    

Το Δ.Σ. του Εξωραϊστικού Συλλόγου του Αγίου Ιωάννη μετά από διαλογική συζήτηση με τα μέλη του, αποφάσισε να σταλεί επιστολή προς όλους τους Υποψήφιους Δημάρχους του Δήμου Σικυωνίων – Στυμφαλίας - Φενεού, όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδριάσεως της 09/08/2010. Ο σκοπός αυτής της επιστολής είναι  να  ενημερωθείτε λεπτομερώς  για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας, όπως αυτά αναφέρονται στην συνέχεια, αναμένοντας  από εσάς να λάβετε γραπτώς συγκεκριμένη θέση και δέσμευση ως προς την επίλυσή τους, και η οποία θέση σας θα γνωστοποιηθεί στα μέλη μας.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας είναι τα εξής:

• Αποκατάσταση σωστής λειτουργίας του βιολογικού σταθμού.
• Γενικό πολεοδομικό σχέδιο (ως προς την ένταξη στο σχέδιο πόλεως) .
• Άμεση διάνοιξη των δρόμων και τον ορισμό κοινόχρηστων χώρων, σύμφωνα με την πράξη εφαρμογής της πολεοδομικής ενότητας << Κανελλοπούλου – Σφαγεία >>
• Επέκταση του αποχετευτικού δικτύου.
• Οικονομική ενίσχυση 7^ου Δημοτικού Σχολείου και 1^ου  Νηπιαγωγείου Κιάτου, συντήρηση (ελαιοχρωματισμοί)  και  παροχή ηλεκτρονικού υλικού.
• Κατασκευή προκατασκευασμένης αίθουσας για τη στέγαση του κλασικού τμήματος του νηπιαγωγείου, το οποίο εδώ και χρόνια στεγάζεται σε μια από τις αίθουσες του δημοτικού με αποτέλεσμα την δυσλειτουργία και των δύο.  
• Διαπλάτυνση της οδού που συνδέει το Δ.Δ. Κιάτου με το Δ.Δ. Νεράτζας του Δήμου Βέλου, από την οδό  Γ. Γιαννόπουλου έως των ορίων με το Δήμο Βέλου.
• Ασφαλτόστρωση  της  οδού Αγίου Ιωάννου μέχρι την παραλία.
• Τοποθέτηση προστατευτικών σχαρών στα φρεάτια που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο της Π.Ε.Ο.
• Επανατονισμός της διαγράμμισης της οδού όπως και των διαβάσεων επί της Π.Ε.Ο.
• Καθαρισμός της κοίτης του Ασωπού.

Αυτά είναι μία σειρά από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας και θα σας παρακαλούσαμε θερμά να μας ενημερώσετε για την τοποθέτησή σας σχετικά με την λύση των παραπάνω προβλημάτων, με επιστολή σας  σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. 

Με τιμή

Ο πρόεδρος - Ιορδάνης Οικονομίδης

Ο Γραμματέας - Άγγελος Τασινόπουλος          

(ΕΛ)ΛΑΣ Βέγκας

Την ίδια μέρα (χθες) που στοιχηματική εταιρεία διαφήμιζε με πρωτοσέλιδες καταχωρίσεις τα κατορθώματά της στο Διαδίκτυο και το δόλωμα που χρησιμοποιεί για ν' αγκιστρώνει νέους πελάτες, μια εντυπωσιακή είδηση, που έχει άμεση σχέση με τον ηλεκτρονικό τζόγο, περνούσε στα ψιλά των εφημερίδων.
ΔΕΚΑΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟΣ μαθητής εγκατέλειψε το σπίτι του και ήθελε να αυτοκτονήσει, γιατί είχε πέσει θύμα εικονικής πραγματικότητας και νόμισε ότι έχασε 17.000 ευρώ σε διαδικτυακό παιχνίδι!

ΓΙΑ όσους δεν ξέρουν, τα τζογαδόρικα του Ιντερνετ δεν προσελκύουν πελάτες μόνο με τα λεγόμενα bonus εγγραφής ή τις πληρωμένες προτροπές διακεκριμένων (τρομάρα τους...) αθλητικών δημοσιογράφων. Δίνουν τη δυνατότητα στον αναποφάσιστο παίκτη να πάρει εικονικά μέρος στα διάφορα «παιχνίδια», έτσι ώστε να εξοικειωθεί με τους κανονισμούς και (το σημαντικότερο...) να πιστέψει ότι τάχα είναι πολύ εύκολο να αποκομίσει κέρδη.

ΚΑΠΩΣ έτσι έγινε και με τον 14χρονο, με τη μόνη διαφορά ότι η εικονική πραγματικότητα αντί, ως συνήθως, να τον βγάλει κερδισμένο, τον έβγαλε χαμένο. Και ο πιτσιρικάς, που δεν είχε καταλάβει ότι έπαιζε «αέρα», σκέφθηκε μέσα στην απελπισία του να βάλει τέλος στη ζωή του...

ΠΟΣΟ απέχει, όμως, η εικονική πραγματικότητα, που έζησε ο 14χρονος, από την αμείλικτη πραγματικότητα του διαδικτυακού τζόγου; Ελάχιστα. Τη διαφορά ουσιαστικά κάνει μια πιστωτική (ή και χρεωστική) κάρτα, με την οποία ο παίκτης μπορεί να ταξιδέψει παντού: στο στοίχημα επί αθλητικών αγώνων, στο καζίνο, στο πόκερ, στον ιππόδρομο. Και φυσικά να χάσει πολλά, χωρίς πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας, μιας και το πλαστικό χρήμα δημιουργεί, ως γνωστόν, πλείστες όσες ψευδαισθήσεις...

ΤΟ όλο ζήτημα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Γ.Α. Παπανδρέου ετοιμάζεται να κάνει μεγάλες επενδύσεις στον βωμό του τζόγου, και ειδικότερα του ηλεκτρονικού. Βιντεολόττο, κουλοχέρηδες, ιντερνετικό «Πάμε Στοίχημα» και καζίνα, σε συνδυασμό με την καθιέρωση στοιχηματισμού σε ξένες ιπποδρομίες που ήδη ακμάζει, προβλέπεται ότι θα αλλάξουν προς το... καλύτερο την εικόνα της παραπαίουσας χώρας μας.

Η αυξημένη πιθανότητα να προκληθούν τεράστια προσωπικά και οικογενειακά δράματα, ελάχιστη σημασία φαίνεται να έχει μπροστά στο γενικό καλό!

Ο αρμόδιος υπουργός Π. Γερουλάνος έδειξε πρόσφατα τον δρόμο, μιλώντας με θαυμασμό για τον κοινωνικό (!!!) και οικονομικό ρόλο του Λας Βέγκας και του Ατλάντικ Σίτι. Εμπρός, λοιπόν, για το σωτήριο (Ελ)Λας Βέγκας! Αλλωστε, τα αμερικανικά πανεπιστήμια δεν τα τελειώσαμε για πλάκα...

(άρθρο του Φ.Συρίγου, αναδημοσίευση από Ελευθεροτυπία, 28/9/10)

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΟ ΦΥΛΛΟ 64

Open publication - Free publishing - More neo fyllo

Τι να πρωτοκαμαρώσει κανείς…..!!!

Το ήθος; Τη συνέπεια στις αρχές; Διαβάστε και κρίνετε μόνοι σας!

«Εκτός από λάθος προβλήματα, ο κ. Παπανδρέου εφευρίσκει και λάθος , ή μάλλον σωστότερα ανύπαρκτους εχθρούς. Είναι γνωστή και δοκιμασμένη η τακτική: όταν κάπου αποτύχεις, δημιούργησε έναν φανταστικό εχθρό, ρίξε πάνω του το φταίξιμο και μετά προσπάθησε να βγεις ο ίδιος «λάδι». Τι μας λέει για πολλοστή φορά ο κ. Παπανδρέου; Ότι το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να βρίσκεται εκτός εξουσίας, διότι βρίσκει απέναντί του τα συμφέροντα , τα οποία ωστόσο θα αντιπαλέψει με όλες του τις δυνάμεις, και ταυτοχρόνως ουδέποτε θα ταυτιστεί/ συνδιαλλαγεί με αυτά...................................................................................

H διαχειριστική ανεπάρκεια των σημερινών ηγεσιών μετατοπίζει τον ιδεολογικό άξονα της ελληνικής κοινωνίας στις απλοϊκές, λαϊκίστικες πεποιθήσεις του παρελθόντος. Φθάσαμε έτσι να μιλούμε για πολλά. Για εξωθεσμικά κέντρα που επιβουλεύονται το μέλλον της κυβέρνησης. Για «δούρειους ίππους» των Αμερικανών και έτερων «φονιάδων των Λαών». Για πέντε έξι «νταβατζήδες» που υφαρπάζουν τον πλούτο του Έλληνα……………………………………… Τα «συμφέροντα» του 2008 και οι «νταβατζήδες» του 2004 είναι οι δύο όψεις του ίδιου ακριβώς νομίσματος, ενός νομίσματος όμως που ξοδεύεται πολύ γρήγορα………………………………………………………………………………………….

Το ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Παπανδρέου φάνηκε και σήμερα ότι δεν κατόρθωσε να εξηγήσει στον Έλληνα πολίτη τι ακριβώς είναι. Παλινδρομεί ανάμεσα στην διεύρυνση του εκσυγχρονισμού, για να καταλήξει συνέχεια του «παλαιοπασοκισμού».Ο κ. Παπανδρέου επικαλείται το «Νέο ΠΑΣΟΚ». Και μάλιστα προβαίνει σε τέτοιου είδους τεκμηριώσεις έχοντας στο πλευρό του όλους εκείνους που κάποτε απεχθάνονταν τις παλιές του απόψεις, έτοιμοι και σήμερα να κλαδέψουν κάθε του προοδευτικό βήμα. Η δυναμική της αυλής του υπαγορεύει και την πολιτική του………………………………………………………..

Το «Νέο ΠΑΣΟΚ» του κ. Παπανδρέου είναι το παλιό ΠΑΣΟΚ. …………………Με περισσότερες ίντριγκες, πολύ διχασμό, αλληλοσυγκρουόμενες κατευθύνσεις, ένδεια πολιτικής συνοχής, απουσία νέων ιδεών, καινοτόμων μυαλών. Την ίδια στιγμή, ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους κληρονόμους και πρίγκιπες της πολιτικής

Πέτρος Τατούλης (13 Σεπτεμβρίου 2008)  (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ)»

Τι άλλαξε από τον Σεπτέμβρη 2008 μέχρι σήμερα; Πολλά. Κατ’ αρχήν η κυβέρνηση. Το «νέο ΠΑΣΟΚ που είναι ίδιο με το παλιό» είναι στην εξουσία. Κατά δεύτερον ο κ. Τατούλης δεν είναι πλέον με την τότε νικήτρια και νυν χαμένη Νέα Δημοκρατία. Κατά τρίτον είναι υποψήφιος Περιφερειάρχης υποστηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ, αυτό το ΠΑΣΟΚ στο οποίο «Η δυναμική της αυλής του υπαγορεύει και την πολιτική του.» ,που «Τα «συμφέροντα» του 2008 και οι «νταβατζήδες» του 2004 είναι οι δύο όψεις του ίδιου ακριβώς νομίσματος» Κατά τέταρτο, η άποψή του για τον κ. Παπανδρέου, που από « κληρονόμος και πρίγκιπας της πολιτικής» αναβαθμίστηκε σε αξιόλογο πολιτικό κατά τον κ. Τατούλη, αλλιώς πως θα δεχόταν τη στήριξή του για την (σχεδόν κυβερνητική) θέση του Περιφερειάρχη! Κατά πέμπτο, η εκτίμηση του κ. Γ. Παπανδρέου (ανεξίκακος και ελεήμων) προς το πρόσωπο του κ. Τατούλη, αλλιώς πως θα τον επέλεγε υποψήφιο για μια τόσο σημαντική θέση, «συγχωρώντας του τα «μικρά λάθη» του παρελθόντος!

Αναρωτιέμαι, πότε θα αλλάξουμε εμείς οι ψηφοφόροι, πετώντας στον πολιτικό κάλαθο των αχρήστων όσους δίγλωσσους, αφερέγγυους, πολιτικάντηδες, μας εμπαίζουν αισχρά με τις άνευ αρχών πολιτικές συναλλαγές τους, προς ίδιον όφελος. Πως το είπε ο κ. Τατούλης;

« Είναι πολλά τα λεφτά της εξουσίας»!!!!!

(Ευχαριστώ τον συμπολίτη που ……..πλούτισε τις γνώσεις μου, στέλνοντας την ομιλία του κ. Τατούλη)

Κ.Μαυραγάνη

Πομφόλυγα διαστάσεων...

«Ολοι μαζί τα φάγαμε», είπε ο κ. Πάγκαλος και θεώρησε, προφανώς, ότι έκλεισε τους λογαριασμούς του με τις ιστορικές ευθύνες του ιδίου –ως στελέχους με κεντρικό ρόλο σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ– αλλά και του πολιτικού κόσμου συνολικά για την απίστευτη, εξωφρενική διαχρονική κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και την κατάντια στην οποία έχει φτάσει σήμερα η χώρα.
Πιστεύει, δηλαδή, ο κ. Πάγκαλος ότι αρκεί μία αθυρόστομη, κυνική μέχρι αηδίας στην ουσία του περιεχομένου της παρέμβαση, για να εκτονωθεί η οργή που υπάρχει σήμερα στην κοινωνία για την πολιτική και τους πολιτικούς; Και καλά, αυτοί που τα έφαγαν μαζί με τους άλλους, που τα μάσαγαν αδιάκοπα και βουλιμικά και που σίγουρα είναι πολλοί και εξαιρετικά δραστήριοι διαχρονικά. Να δεχθούμε ότι στο συνολικό θέατρο του παραλόγου που βιώνουμε, βρήκαν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Τους αποδόθηκε, έστω με τρόπο πομπώδη και θεατρικό η συνενοχή –λεκτικά πάντα– για την ιστορική ευθύνη. Ολοι οι άλλοι όμως; Οι εκατοντάδες χιλιάδες των έντιμων πολιτών αυτής της χώρας που δεν είχαν καν την ευκαιρία να μπουν στο δίλημμα αν θα φάνε κι αυτοί ή όχι, πως υποτίθεται ότι πρέπει να νιώσουν και να αντιδράσουν μετά από αυτή τη δήλωση του κ. Πάγκαλου; Μήπως πρέπει να νιώσουν ανακούφιση που δεν ήταν ένας, δύο ή τρεις, αλλά πολλοί, από πολλά κόμματα αυτοί που πήραν μέρος στο εθνικό πάρτι; Ή μήπως θα πιστέψουν επειδή το είπε ο διαχρονικά εμφανιζόμενος ως ο αιρετικός του ΠΑΣΟΚ αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ότι όλοι αυτοί που τα ’φαγαν μαζί με τους πολιτικούς, είχαν στο DNA τους την κλεψιά και τη λαμογιά; Ναι. Είναι σημαντικό το κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που διαβρώθηκε την τελευταία 35ετία και πίστεψε ότι μπορεί να κλέβει με όποιο τρόπο το κράτος και να μη δίνει ποτέ λογαριασμό σε κανέναν και για τίποτα. Κάποιοι όμως πρωτοστάτησαν στον μαζικό εκμαυλισμό αυτού του τμήματος της κοινωνίας. Κάποιοι έδωσαν το «πράσινο φως» και τα εχέγγυα για να μετατραπούν ορισμένοι από πρόβατα σε αρπακτικά. Και αυτοί οι κάποιοι, όλως τυχαίως, βρέθηκαν στην πρωτοπορία του ΠΑΣΟΚ, που με τη σοσιαλιστική του αύρα βάφτισε το κρέας ψάρι, εκμαύλισε συνειδήσεις, αποθέωσε το λούμπεν, ταύτισε την έννοια του κράτους με το κόμμα, εξέθρεψε παράγοντες και παραγοντίσκους και δημιούργησε τα σημερινά «στερεότυπα επιτυχίας».
Τι ακριβώς δηλαδή θέλησε να αποδείξει ο κ. Πάγκαλος με την «πετριά» που έριξε κατά της κοινωνίας συνολικά; Αν θέλησε να αποδείξει ότι δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, δεν το κατάφερε. Οσοι πολλοί δεν τα έχουν φάει παρέα τα λεφτά, μόνο χλεύη και οργή μπορεί να νιώσουν για κάτι τέτοιες ισοπεδωτικές γενικότητες. Αν ήθελε να κρούσει μία καμπάνα κινδύνου και να νουθετήσει, έστω και με δραματική καθυστέρηση, το κόμμα του, ούτε αυτό κατάφερε, αφού η παρέμβασή του δεν είχε κανένα διά ταύτα που να αφορά το από ’δω και το εξής και ταυτόχρονα κυριολεκτικά αποδομεί την καρδιά της πολιτικής σύστασης του ΠΑΣΟΚ – ζωτικό στοιχείο της οποίας υπήρξε και παραμένει και ο ίδιος. Εκτός κι αν απλώς έκανε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο την αυτοκριτική του για το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να κλείσει ούτε έξω από το σπίτι του τις αθλιότητες που σήμερα καταγγέλλει, διορίζοντας –έστω πρόσκαιρα– το δικό του παιδί στη Βουλή. Αν είναι αυτό, δεκτό. Η αυτοκριτική είναι πάντα καλοδεχούμενη από τους πολίτες και συνήθως λειτουργεί εκτονωτικά, όταν είναι γενναία και από καρδιάς. Ομως, στην περίπτωση ενός κορυφαίου στελέχους, νούμερο δύο σήμερα της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, ένα τέτοιο αυτοκριτικό ξέσπασμα θα είχε νόημα μόνο αν συνοδευόταν από επόμενο βήμα, που δύσκολα μπορώ να φανταστώ ότι είναι άλλο από μια ειλικρινή παραίτηση. Διαφορετικά, πρόκειται για μία ακόμη πομφόλυγα «παγκαλικών διαστάσεων» ή για το μετέωρο βήμα ενός πολιτικού που διχάζεται ανάμεσα στην ιδιότητα του αμπελουργού που πολιτικολογεί και του πολιτικού που αμπελοφιλοσοφεί... ΥΓ.: Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και ένα ερώτημα το οποίο κανένα, νομίζω, σχετικό σχόλιο δεν έχει εγείρει: Καθώς η δήλωση Πάγκαλου συνιστά μια κραυγαλέα παραδοχή εγκλήματος, πώς και δεν έχει παρέμβει η εισαγγελία να του ζητήσει περαιτέρω στοιχεία;

(Αναδημοσίευση από άρθρο της Eλλης Tριανταφυλλου στην "Καθημερινή", 24/9/2010)

Τοπική αυτοδιοίκηση στα χρόνια του Μνημονίου

Οι φετινές Δημοτικές Εκλογές διεξάγονται υπό τη σκιά της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που έχει γνωρίσει τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα. Το γεγονός αυτό έχει διαστρεβλώσει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα τους, αφού η μεγαλύτερη μερίδα της αντιπολίτευσης τις χαρακτηρίζει σαν «δημοψήφισμα για το μνημόνιο», ενώ η κυβέρνηση σαν «δημοψήφισμα για τον Καλλικράτη». Πέρα από την άποψη που μπορεί κανείς να έχει για τα παραπάνω, το σίγουρο είναι ότι οι θέσεις αυτές αφορούν τα συμπεράσματα που θα βγουν το βράδυ των εκλογών και μόνο. Μετά τις εκλογές όμως, τι;

Πολλοί ισχυρίζονται ότι μέσα στα στενά πλαίσια που έχει θέσει η κεντρική εξουσία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα είναι απλά ο κομπάρσος, που δε θα μπορεί να επηρεάσει ουσιαστικά τη ζωή των πολιτών, οπότε δεν αξίζει να ασχολούμαστε με το ποιος θα εκλεγεί και τι υπόσχεται. Όση δόση αλήθειας και να έχει αυτό όμως, η μορφή αυτή εξουσίας δεν παύει να είναι η πλησιέστερη στον πολίτη και αυτή στην οποία μπορεί να παρέμβει πιο άμεσα. Σε μια περίοδο που η κεντρική εξουσία έχει αποξενωθεί τελείως από την κοινωνία και συνδιαλέγεται μόνο με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας και του εξωτερικού, η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να δώσει οξυγόνο στις τοπικές κοινωνίες, στο βαθμό που μπορεί να παρέμβει.
Έχουν περάσει οι εποχές που οι μόνες απαιτήσεις που είχε ο πολίτης από την εκάστοτε Δημοτική Αρχή ήταν να διατηρείται η πόλη καθαρή, να κλαδεύονται τα δέντρα στους δρόμους και να εξυπηρετείται από τις δημοτικές υπηρεσίες. Αυτά είναι τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, όποιες δυσκολίες κι αν παρουσιάζονται κατά καιρούς και δε θα έπρεπε να φτάνουμε στο σημείο να συζητιούνται σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Το γεγονός ότι κάποιες από τις παραπάνω υπηρεσίες ο πολίτης του Κιάτου και των χωριών μας τα στερήθηκε για μεγάλα διαστήματα και δικαιολογημένα αγανακτεί, δε σημαίνει ότι αυτά πρέπει να γίνουν το βασικό κριτήριο επιτυχίας μιας μελλοντικής Δημοτικής Αρχής, καθώς αποτελούν απλά δείγματα φυσιολογικής λειτουργίας ενός δήμου που παρέχει τα στοιχειώδη στους πολίτες του.

Το στοίχημα που έχει να κερδίσει ο νικητής των εκλογών του Νοέμβρη είναι η ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Στους δύσκολους καιρούς που ήδη διανύουμε και στους ακόμα χειρότερους που έρχονται, η νέα Δημοτική Αρχή θα πρέπει να παλέψει για να διαμορφώσει όρους που θα δώσουν ανάσες στην τοπική κοινωνία. Ακόμα κι αν η χώρα πάει απ’ το κακό στο χειρότερο, η κρίση θα χτυπήσει λιγότερο αυτούς που θα έχουν δημιουργήσει κάποιες άμυνες για τις τοπικές τους οικονομίες. Και η περιοχή μας έχει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να το πετύχει αυτό. Ακολουθούν κάποια παραδείγματα:

• Παραλία: η αναγκαιότητα αναβάθμισης της εικόνας της είναι κάτι που αναγνωρίζουν πλέον σχεδόν όλοι στο Κιάτο και μπορεί να αυξήσει την εισροή χρήματος στην πόλη και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να πάψει να είναι αιχμάλωτη γραφειοκρατικών αγκυλώσεων που προκαλούνται από την εμπλοκή του Λιμενικού Ταμείου. Ο Δήμος πρέπει να διεκδικήσει δυναμικά μια λύση για κάτι που ανήκει πρώτα απ’ όλους στους πολίτες της περιοχής.
• Αλιευτικό καταφύγιο: η σωστή αξιοποίησή του θα μπορούσε να αυξήσει την επισκεψιμότητα της πόλης του Κιάτου. Κάποια μικροπροβλήματα μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν. Είναι παράλογο π.χ. τα εκατοντάδες σκάφη που δένουν εδώ κατά τύχη να μη βρίσκουν ούτε τα στοιχειώδη (νερό, ρεύμα κ.ά.)
• Λιμάνι: αν και αποτελεί την κατάρα του Κιάτου, θα μπορούσε κι αυτό να συγκαταλέγεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα αν αποκτούσε λόγο ύπαρξης, είτε φιλοξενώντας σκάφη αναψυχής, είτε σαν διαμετακομιστικό κέντρο αγροτικών προϊόντων.
• Ορεινή ζώνη: ιδιαίτερου φυσικού κάλλους κομμάτι του νέου δήμου, το οποίο πρέπει να προβληθεί και να αποκτήσει ευκολότερη πρόσβαση, ειδικά η περιοχή του Φενεού.
• Αγροτική παραγωγή: η εύφορη ενδοχώρα του δήμου μας αποτελεί παραδοσιακά πηγή πλούτου και ίσως το σημαντικότερο κρίκο στην οικονομική αλυσίδα της περιοχής, καθώς ο αγροτικός κόσμος των χωριών στηρίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον εμπορικό κόσμο του Κιάτου. Η αγροτική παραγωγή πρέπει να στηριχθεί με κάθε τρόπο, να διερευνηθεί η δυνατότητα πιστοποίησης αγροτικών προϊόντων της περιοχής, προβολής και προώθησης τους.
Τα παραπάνω αποτελούν μερικά μόνο παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η περιοχή μας δεν είναι και τόσο αδικημένη από τη φυσική της θέση και ότι δυνατότητες ανάπτυξης υπάρχουν. Πέρα από τα φυσικά χαρίσματα όμως, ανάπτυξη μπορούν να φέρουν και ενέργειες που θα έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό, όπως η επέκταση του σχεδίου πόλης, που θα δώσει δουλειά σε μια σειρά επαγγελμάτων γύρω από την οικοδομή, η διεκδίκηση και αξιοποίηση της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, η αξιοποίηση της κληρονομιάς μας, όπως το αρχαίο μας θέατρο, οι αποθήκες ΑΣΟ, το κτίριο Τσίλλερ (τι απέγινε άραγε;) και πολλά άλλα.

Η αναγκαιότητα των αναπτυξιακών έργων εντείνεται από το γεγονός ότι η γενιά που θα βγει στην αγορά εργασίας τα επόμενα χρόνια, θα είναι η γενιά των 500, πλέον, ευρώ. Νέοι δηλαδή, που στην Αθήνα δε θα μπορούν να πληρώσουν ούτε το νοίκι και φυσιολογικά αναμένεται να επιστρέψουν και να αναζητήσουν την τύχη τους εδώ, με την υποστήριξη της οικογένειας. Η ιδιαίτερη πατρίδα τους οφείλει να τους δώσει κάποιες ευκαιρίες, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό.

Η ανάπτυξη βέβαια δεν είναι εύκολο πράγμα μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του Μνημονίου και του Καλλικράτη, ο οποίος φορτώνει με πολλά επιπλέον έξοδα τους δήμους, περιθώρια όμως υπάρχουν αν σταματήσουν φαινόμενα του παρελθόντος, όπως:

• Η κατασπατάληση του χρήματος του Δήμου με την πληθώρα των αμειβόμενων αιρετών (400.000€ το χρόνο το κόστος), οι οποίοι μάλιστα αμείβονταν και από τα επαγγέλματα που ασκούσαν.
• Το παράλογο κόστος για διάφορα δημοτικά έργα, πολλές φορές αμφίβολης αναγκαιότητας.
• Ο πολύ μικρός βαθμός απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων.
• Η πραγματοποίηση μεγάλου αριθμού μελετών που μένουν στα «αζήτητα».

Για να επιτευχθούν τα παραπάνω, δεν αρκούν μόνο δηλώσεις περί καλών προθέσεων και εντιμότητας που κάνουν οι υποψήφιοι, αλλά χρειάζεται ένας πραγματικά ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΔΗΜΟΣ, που ο πολίτης θα γνωρίζει τι ξοδεύεται, που και με ποιο προσδοκώμενο όφελος, θα έχει λόγο για όλα τα σημαντικά ζητήματα μέσω τακτικών λαϊκών συνελεύσεων και που η κατανομή των θέσεων στη διοίκηση του Δήμου δε θα είναι ανταμοιβή σε πολιτικούς φίλους για την προεκλογική τους στήριξη, αλλά θα βασίζεται σε προσόντα και στην πρόθεση για ανιδιοτελή προσφορά. Δυστυχώς όμως, αυτό δε φαίνεται να εξασφαλίζεται με υποψηφιότητες που έχουν πάρει το «χρίσμα» πίσω από τις κλειστές πόρτες κομματικών γραφείων και με περίεργες «συμφωνίες κυρίων» που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα.

Δημήτρης Ηλιόπουλος

Στον καιρό των «ανεξάρτητων» υποψηφίων

«Ανεξάρτητος». Ίσως η πιο δημοφιλής λέξη σ’ αυτούς τους προεκλογικούς καιρούς, αλλά και εξ ίσου, εκούσια η ακούσια, παραπλανητική, η οποία χρησιμοποιείται από όλους ανεξαίρετα τους υποψήφιους ηγέτες του δήμου μας, για να χαρακτηρίσουν είτε τον εαυτό τους είτε τον συνδυασμό τους, θέλοντας να πουν στους πολίτες-ψηφοφόρους …..τι άραγε; Τι περιεχόμενο δίνουν στη λέξη ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ;

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ από ιδεολογίες; Μα δεν είναι κακό, το αντίθετο μάλιστα, να βαδίζει κανείς και να δρα με γνώμονα ιδεολογικές αρχές, αρκεί να είναι προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ από «κυκλώματα συμφερόντων»; Μα θα πρέπει να το αποδεικνύει η πρακτική του! Γιατί, για παράδειγμα, πόσο «ανεξάρτητος» από κυκλώματα μπορεί να είναι ένας υποψήφιος, όταν στο παρελθόν από παρόμοιες θέσεις εξουσίας και διοίκησης δεν έχει εφαρμόσει νόμους που και ο ίδιος ψήφισε , συμβάλλοντας έστω και με την ανοχή του στην διαιώνιση παρανομιών (πχ παράνομες κατασκευές , παράνομες καταλήψεις κοινόχρηστων χώρων όπως πεζοδρόμια, παράνομες ρίψεις σκουπιδιών ).
Η πόσο «ανεξάρτητος» από συμφέροντα μπορεί να είναι ένας υποψήφιος δήμαρχος όταν φτιάχνει τον συνδυασμό του «συρράπτοντας» πρόσωπα, όχι με γνώμονα τις κοινές θέσεις και απόψεις τους για την αυτοδιοίκηση ( αφού κάποιοι από αυτούς έχουν συγκρουστεί σε προηγούμενα δημοτικά συμβούλια), αλλά με γνώμονα τον αριθμό των ψήφων που θα φέρουν.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ από κομματικούς μηχανισμούς; Και βέβαια δεν είναι κακό ένας υποψήφιος να έχει πολιτική ή κομματική τοποθέτηση. Πόσο ανεξάρτητος όμως κομματικά μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που «καταθέτει» την υποψηφιότητα του, την διάθεσή του δηλαδή να υπηρετήσει τους συμπολίτες του, στην κρίση μιας κομματικής ηγεσίας, υπό την επίφαση δημοκρατικότητας μιας δημοσκόπησης (gallop) που διενεργεί η ηγεσία, χωρίς να γνωρίζει ο ίδιος ούτε τις ερωτήσεις αλλά ούτε και τις απαντήσεις των πολιτών (τις οποίες η ηγεσία δεν δημοσιοποιεί);
Η πόσο ανεξάρτητος κομματικά είναι κάποιος υποψήφιος, ο οποίος τις όποιες ενστάσεις και διαμαρτυρίες του για μη δημοκρατικές διαδικασίες τις «κάνει γαργάρα» στο όνομα του κομματικού συμφέροντος με η χωρίς «αντίτιμο»;
Αλλά και μπορεί να χαρακτηριστεί ανεξάρτητος κομματικά αυτός που το πολιτικό του παρελθόν δεν είναι τίποτα άλλο από μια «βόλτα» από χώρο σε χώρο και από συνδυασμό σε συνδυασμό προς «αναζήτηση καλυτέρας τύχης»; Αυτός δεν είναι ανεξάρτητος από κόμματα, αλλά από αρχές!
Τέτοιοι «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι, φίλοι συμπολίτες-ψηφοφόροι, να μας λείπουν καλύτερα! Από τέτοια «ανεξαρτησία» προτιμώ την εξάρτηση όχι από μηχανισμούς, αλλά από πλαίσια αξιών και τη γνώμη ενεργών δημοτών-ψηφοφόρων.
Από όλα τα άλλα, ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ!!

Κ.Μαυραγάνη

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ , ΤΗΝ ”ΑΝΑΠΤΥΞΗ” ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ. ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;

Είναι αρκετά γνωστή και αποτελεί πλέον «μασημένη τροφή» όλη αυτή η κουβέντα περί της «βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού».

Η αλήθεια ωστόσο είναι κι αυτή μια δραστηριότητα και ένα είδος υποδομής, που όμως δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό χώρο που θα εστιάζει μια οικονομία και δεν είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να «αλλάζει σεντόνια» όποτε κάθε χρόνο και σε συγκεκριμένους 3-4 μήνες του το προστάξει το καρτέλ των μεγάλων αλυσίδων τουρισμού. Και φυσικά σε αυτές δεν περιλαμβάνουμε τις μικρές και μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις.

Και το κυριότερο, που αποδεικνύεται και από τις πιέσεις που δέχεται ο τουρισμός στην Ελλάδα, πρόκειται για έναν κλάδο εύθραυστο και με εξαιρετική ευαισθησία απέναντι σε αρνητικά γεγονότα περιφερειακής ή παγκόσμιας έκτασης που ανά πάσα στιγμή συμβαίνουν στον πλανήτη.

Η παρόμοια γεωγραφική θέση και οι αντίστοιχες πολιτισμικά υπηρεσίες τουριστικής αναψυχής που δίνονται από άλλες χώρες ανταγωνιστικά συμπληρώνουν το μείγμα.
Χώρια απ’ αυτά, ο τουρισμός υπόκειται και σε εξαρτήσεις από τους μεγάλους διοργανωτές ταξιδιών (tour operators), υπόκειται σε ένα χαρακτηριστικά δομημένο και προπαγανδισμένο τουριστικό μοντέλο, με επιλεκτικές εστιάσεις στους τουριστικούς προσανατολισμούς και τα «ψηλά πορτοφόλια τουριστών» που διαφέρει συν τοις άλλοις από τις πολιτισμικές συνήθειες των περισσότερων -αν όχι όλων των λαών- και παραπέμπει περισσότερο σε στιλιζαρισμένες συνήθειες 2-3 κλειστών επαγγελματικών ομάδων που φέρονται πανομοιότυπα παγκοσμίως -σα στρατιωτάκια-ακόμα και σε καταναλωτικές δραστηριότητες, δείχνοντας στους «αδαείς» το πρότυπο του «μοντέρνου ανθρώπου», επομένως και του «σωστού» τουρίστα-καταναλωτή.

Πώς γίνεται αυτό το τελευταίο σε όλο και μεγαλύτερη έκταση; Μα με τη μέθοδο του all inclusive τουρισμού : Πρόκειται για το μεγαλύτερο χτύπημα των τοπικών αγορών (τοπικών εστιατορίων, εμπορικών καταστημάτων, χώρων διασκέδασης-αναψυχής ακόμα και ψυχαγωγίας), και μάλιστα σε περιοχές που σφύζουν από τουρισμό !

Για ποιο λόγο ; Μα , σύμφωνα με το όνομα αυτής της μεθόδου τα πάντα είναι πληρωμένα και περιλαμβάνονται στο πακέτο διακοπών. Οι τουρίστες μαντρώνονται στα μεγάλα φαραωνικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα - κρίκους μεγάλων αλυσίδων κι εκεί περνούν όλο το χρόνο τους .
Σημειώνεται ότι :
Με αυτόν τον τρόπο καταναλώνουν εντός του ξενοδοχείου τρόφιμα που έρχονται απευθείας από το εξωτερικό. Επίσης εντός κάνουν μέχρι και τις αγορές ειδών τουριστικών που στο μυαλό μας συνυφάζονται με τη χώρα που επισκέπτεται ο τουρίστας. Πρόκειται όμως για προϊόντα εισαγόμενα από χώρες όπως λ.χ. η Κίνα

Οι γύρω τοπικές αγορές «στενάζουν» από έλλειψη πελατών, λες και τιμωρείται ένας τόπος επειδή είναι πόλος τουρισμού. Τα δε προϊόντα που παρέχονται στον πελάτη είναι χαμηλής ποιότητας, απίστευτα κακόγουστης ομοιομορφίας και αμφίβολης αν όχι ανύπαρκτης πολιτισμικής αξίας σε σχέση με το μέρος που επισκέπτεται στα πλαίσια μιας καλά στημένης γνωστής σε όλους μας κιτς lifestyle «λογικής» (sic)

οι εισπράξεις των ξενοδοχείων δεν έρχονται στη χώρα σίγουρα, εφόσον πρόκειται για ξενοδοχεία ξένων συμφερόντων, αλλά ακόμα και για τις αλυσίδες ελληνικών συμφερόντων το χρήμα συνήθως έχει «υπερπόντια» διαδρομή.

Eπιτυγχάνεται έτσι το άλλαγμα του τουριστικού χάρτη, πάνε αυτά που ξέραμε για τις οικογενειακές και τοπικές ξενοδοχειακές μονάδες, οι μικροί της αγοράς είναι οι χαμένοι και κατευθύνεται ο τουρισμός σε συγκεκριμένους προορισμούς σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις , επιλεγμένα και με βάση οικονομίστικα στοιχεία.

Από ποιους ; Μα φυσικά από ποιους άλλους, τους tour operators ! Kαι πώς μπήκαν στο παιχνίδι ;

Εχει σημασία να αναφέρουμε εδώ τα ξενοδοχειακά δεδομένα στην Ελλάδα : Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΤΕΠ (Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, ακόμη κι αν δεν προστεθεί ούτε ένα κρεβάτι για τα επόμενα 15 χρόνια μπορεί να εξυπηρετείται η ζήτηση εφόσον αυξάνεται αυτή περίπου και κατά 10% ! Χώρια ότι δεν συμπεριλαμβάνονται τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, χώρια η υπερσυγκέντρωση μονάδων σε συγκεκριμένες περιοχές.

Έτσι λοιπόν μπαίνουν στο παιχνίδι αυτοί οι κύριοι, οι tour operators.

Οι λεγόμενοι και «συνεργάτες» που ελέγχουν τη ροή τουριστών, πιέζουν για πολύ μειωμένες τιμές και πιέζουν εν όψει των συμβολαίων του 2011, τα οποία θα τις ρίξουν ακόμα χαμηλότερα σε σχέση με φέτος, που είναι ακόμα χαμηλότερα σε σχέση με πέρυσι. Ασκούν πιέσεις σε διαχρονική βάση, έχοντας καλύψει και τα διαφημιστικά έξοδά τους στην Ελλάδα-μια προσφορά της Ελληνικής Κυβέρνησης !. Συγκεκριμένη γερμανική εταιρεία διακινεί το 1/3 των τουριστών στην Ελλάδα, που προέρχονται από κεντρική και βόρεια Ευρώπη, ενώ το γραφείο που έχει ανοίξει στην Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο σε κέρδη παγκοσμίως, ελέγχοντας πάνω από 30 ξενοδοχειακές μονάδες στην Ελλάδα χωρητικότητας κοντά στα 9.000 δωμάτια !

Δεν πρόκειται για αθώο «ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς» αλλά για μεθοδευμένη και στοχευμένη εξόντωση των ντόπιων τουριστικών αγορών, των τοπικών αγορών που εξαρτώνται από την τουριστική πελατεία, αφαιρώντας ουσιαστικά κάθε ευκαιρία προσόδου από τους πολλούς των ντόπιων οικονομιών και επιτάσσοντας ένα σαφάρι εργασιακών σχέσεων μεσαίωνα για τους απασχολούμενους στον κλάδο των ξενοδοχείων, των εστιατορίων κλπ.

Αυτοί οι τελευταίοι έχουν γίνει πειραματόζωα «μοντέρνων και ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων και αυθαιρεσιών από την εργοδοσία, μαύρης εργασίας μέσω δήθεν πρακτικής άσκησης τουριστικών σχολών, ντόπιων και ξένων, που στην πραγματικότητα είναι ολοήμερη δουλειά.

Απέναντι στο αθέμιτο «ανταγωνιστικό» περιβάλλον που θέτουν οι all inclusive και οι ντόπιοι καλοθελητές τους, κυβερνητικοί και μη, αντιπροβάλλεται -τελείως αποπροσανατολιστικά το «αίτημα» προσέλκυσης τουριστών με ψηλό εισόδημα !

Έτσι : με μονάδες φαραωνικές 4-5 αστέρων αποκλείονται τα πορτοφόλια που δεν είναι παχιά. Κάτι που στρέφεται και εναντίον των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων σε ελλαδική, πανευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα αποκλείοντας ποιότητα και προσιτές τιμές αλλά και εναντίον των μικρότερων ξενοδοχείων που δεν έχουν πρόσβαση -στη διαφήμιση, τη δικτύωση, το κόστος εγκατάστασης και την «ευελιξία» έναντι της τουριστικής ροής αλλά και αλλού- αντίστοιχη με τους μεγάλους της υπόθεσης.

Και καθώς η οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη και παγκόσμια επιδεινώνεται, ακόμα και τουρίστες που αρκούνταν σε προσφορές πακέτων all inclusive (oύτως ή άλλως αυτές δεν ήταν για τους πολλούς σε κάθε κοινωνία) έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης : Oι Γερμανοί που φέτος δεν θα κάνουν διακοπές στο εξωτερικό, φέτος θα είναι το 1/3 του πληθυσμού σε σχέση με το 1/8 που ήταν τα τελευταία χρόνια. Και μιλάμε για τους βασικούς τουριστικούς τροφοδότες της Ελλάδας.

Το κεντρικό θέμα είναι ότι όλο και πιο πολύς κόσμος (μιλάμε για εκατομύρια- τον κόσμο της Εργασίας) σε Ελλάδα, Ευρώπη και παγκόσμια αποκλείονται από την ευκαιρία των διακοπών, μέσα από τα χαμηλά επίπεδα αποδοχών τους, μέσα από την ευέλικτη εργασία («σε φέρνω για δουλειά όποτε θέλω»), άρα και τη μη δυνατότητα προγραμματισμού διακοπών και τη μη διαθεσιμότητα χρόνου για διακοπές.

Αυτές είναι αλήθειες που ξέρουν και τροφοδοτούν μέσα από την επιχειρηματική δράση και μεγάλα ΜΜΕ και λοιπές συνεργαζόμενες «επιχειρηματικές» δραστηριότητες που κάθε άλλο παρά αφήνουν λεφτά στον τόπο- μάλλον τα λεφτά ακολουθούν υπεράκτια διαδρομή. Κατά τα άλλα , τους φταίνε οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι ναυτεργάτες, ενώ στην ουσία το θεμέλιο για τη στήριξη της τουριστικής διακίνησης ανθρώπων είναι η εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος και αισθήματος εργασιακής σταθερότητας με αξιοπρεπείς όρους, πράγμα όμως που η πράξη έχει αποδείξει ότι καταχτιώνται με αγώνες. Αυτά αποτελούν προϋπόθεση για ευκαιρίες διακοπών για όλον τον κόσμο που με τη σειρά του εξασφαλίζει και εισοδήματα στο σύνολο του κόσμου της εργασίας και στους ντόπιους πληθυσμούς των τουριστικών προορισμών .

Από όλα τα παραπάνω φυσικά δεν απορίπτεται η κλάδος του τουρισμού σαν πηγή εσόδων για την εθνική οικονομία και τους ντόπιους πληθυσμούς. Αλλά προκύπτει ότι δεν μπορεί να είναι και η…διέξοδος από το αδιέξοδο, δε γίνεται όλοι να αρχίσουμε να «στρώνουμε σεντόνια» μπας και βγει το έλλειμα …!

Σε μια χώρα πρέπει να αναπτύσσονται όλες οι δραστηριότητες και δεν μπορεί να ζει από τις δραστηριότητες υποδομών που δεν πρέπει να θεωρούνται ατμομηχανές της οικονομίας (δεν μπορούμε να χτίζουμε πολυκατοικίες…μες στη θάλασσα ή φράγματα επειδή η οικοδομή έγινε από κάποιους η κότα με τα χρυσά αυγά).

Ούτε η Ελλάδα, ούτε καμία χώρα μπορεί και πρέπει να είναι «ήλιος-θάλασσα-αέρας, λίγο κρασί και …τα αγόρι μου», αντίθετα μπορεί και πρέπει να είναι και εργατικά χέρια, να είναι και αγροτιά και παραγωγή, να είναι και μυαλά, να είναι και τέχνες, να είναι και επιστήμες, δεν χρειάζεται να γίνουν όλοι ..σπεσιαλίστες στο μουσακά !
Άρα πρώτα και κύρια τίθενται τα ζητήματα βελτίωσης των λαϊκών εισοδημάτων και αναδιανομής του πλούτου και των εργασιακών σχέσεων υπέρ του Κόσμου της Εργασίας και η όποια «τουριστική ανάπτυξη» (γενικώς και αορίστως) δεν αποτελεί προϋπόθεση ούτε εξασφαλίζει αυτά

Θα πρέπει να αναπτύσσονται και δραστηριότητες τουριστικής προσέλκυσης που πρέπει να αξιοποιούνται σύμφωνα με τα τοπικά συμφέροντα των πολλών στις ντόπιες κοινωνίες και να ελέγχονται από αυτές, βάζοντας σαν ακρογωνιαίο λίθο τη διατήρηση του τοπικού περιβαλλοντικού πλούτου, γιατί ουσιαστικά αυτός είναι ο πόλος πραγματικής έλξης και αν χαθεί στο βωμό των τουριστικών real estate ουσιαστικά υπονομεύει οποιαδήποτε τουριστικά θέλγητρα (το παράδειγμα της Ίμπιζα είναι χαρακτηριστικό, οι Ισπανοί τραβάνε πλέον τα μαλλιά τους).
Παραδείγματα θεματικού τουρισμού όπως ο θρησκευτικός τουρισμός λειτούργησαν και λειτουργούν αρνητικά, όχι προς όφελος των πολλών αλλά θεσμοθετώντας «ιερές μπίζνες» και το απεχθές με βάση πρόσφατα περιστατικά “ιερό real estate”.

Αντίθετα υπάρχουν παραδείγματα τοπικών αυτοθεσμίσεων, βιώσιμων πλάνων και μοντέλων ανάπτυξης (των πραγματικών και όχι των πλασματικών αναγκών) που προσελκύουν αυθόρμητα επισκέπτες όλων των βαλαντίων που απολαμβάνουν πραγματικά τον ελεύθερο (Τοσκάνη, αρκετά νησιά του Αιγαίου που δεν τυγχάνουν ρεκλάμας από τους κ.κ. operators) ή και το δημιουργικό χρόνο τους (τα μουσικά χωριά στο Πήλιο ή στο Χουδέτσι για παράδειγμα), αφήνοντας και προσόδους στις τοπικές κοινωνίες, που όμως δεν εξαρτούν την οικονομική τους διαβίωση σε αυτό, αλλά δένουν αρμονικά την υπόλοιπη οικονομική ζωή τους χωρίς να «γδέρνουν» την τσέπη του καλοδεχούμενου επισκέπτη που όμως δεν αναιρούν την ανάγκη μιας άλλης κεντρικής πολιτικής πάνω στα ζητήματα προστασίας και ανέλιξης των εισοδημάτων των πολλών που προαναφέρθηκε.

Στάθης Δεββές

Προβληματισμοί εν' όψει των Δημοτικών Εκλογών

Αγαπητοί συμπολίτες τον Νοέμβρη που έρχεται έχουμε Δημοτικές Εκλογές και μάλιστα στους καινούργιους Δήμους, όπως έχουν διαμορφωθεί με το σχέδιο Καλλικράτη, oι οποίοι πλέον μεγεθύνονται και παίρνουν πάνω τους μεγάλες οικονομικές δραστηριότητες. Θα έχουν έσοδα από φόρους που θα επιβάλουν στους δημότες και θα πληρώνουν το κόστος πολλών υπηρεσιών οι οποίες πλέον έρχονται στα χέρια του Δήμου π.χ. επισκευές σχολικών κτιρίων κ.λ.π. Το ερώτημα είναι εάν με την οργάνωση που έχουν σήμερα οι Δήμοι μπορούν να λύσουν τα τεράστια προβλήματα που τίθενται μπροστά τους στην αναβαθμισμένη με τον Καλλικράτη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα σταθούμε στην λειτουργία του Δήμου όπως έχει σήμερα (όχι στα πρόσωπα) και θα προσεγγίσουμε τα πράγματα σε μία άλλη λογική από το πώς γίνεται σήμερα. Είναι σίγουρο ότι το καινούργιο ξενίζει πλην όμως δεν γίνεται και αλλιώς. Μόνο έτσι προχωράμε μπροστά.
Σήμερα όλα τα μέλη του πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου είναι υπεύθυνα σε κάποιους τομείς (υπηρεσίες) του δήμου. Από ότι ξέρουμε οι περισσότεροι από αυτούς εργάζονται ταυτόχρονα στις υπηρεσίες που ήδη εργαζόντουσαν ( τράπεζες, εφορία. ελεύθεροι επαγγελματίες ) και συμμετέχουν στα κοινά μετά την δουλειά τους ή κλέβοντας κάποιες ώρες από την δουλειά τους. Γι αυτές τους τις υπηρεσίες αμείβονται με Ε 1.000 ή Ε 2.000 ή ακόμα και παραπάνω κάθε μήνα , ποσόν μάλιστα το οποίο δεν μπαίνει στην φορολογική τους δήλωση για να φορολογηθούν όπως συμβαίνει με εμάς. Όσον αφορά τον έλεγχο στον οποίο υπόκεινται για το έργο που παράγουν, πιστεύουμε ότι δεν είναι δυνατόν να κρίνεται η δουλειά τους από συναδέλφους τους οι οποίοι και αυτοί επίσης αμείβονται. Μόνο συμψηφισμοί μπορεί να γίνουν σε τυχόν υστερήσεις ή λάθη. Ακόμα πιστεύουμε ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν πρέπει να είναι άμεσα εμπλεκόμενοι στην διαχείριση της εταιρείας που λέγεται Δήμος γιατί αυτή η εμπλοκή δημιουργεί πελατειακές σχέσεις με τους πολίτες (π.χ. εάν με ψηφίσεις θα σου κάνω αυτό που μου ζητάς). Τέλος βρίσκω ότι δεν είναι σωστό να αναφερθούμε σε μίζες που λέγεται ότι δύνονται για δημοτικά έργα, πράγμα το οποίο άλλωστε δεν αποδεικνύεται. Πλην όμως με το σύστημα όπως έχει σήμερα, οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν σοβαρά Οικονομικά κίνητρα να εκλεγούν. Αυτό πρέπει να σταματήσει, πρέπει να κατεβαίνουν στον Δήμο συμπολίτες μας οι οποίοι θα έχουν την διάθεση μόνο για Κοινωνική Προσφορά και αυτό θα γίνει μόνο και εφόσον πάψουν να αμείβονται για τις υπηρεσίες που παρέχουν σε αυτόν.
Με την επιστολή μου αυτή στην εφημερίδα σας καταθέτω μία πρώτη σκέψη για συζήτηση. Με βάσει τη σκέψη αυτή το έργο που υποτίθεται ότι παράγουν οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας, θα μπορούσαν να το παράγουν έμμισθοι υπάλληλοι τεχνοκράτες με προσόντα, οι οποίοι να προσλαμβάνονται με αξιοκρατικές διαδικασίες για να εκτελούν τις επιλογές της Δημοτικής Αρχής στην οποία και να απολογούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Προφανώς αναφέρομαι σε τεχνοκράτες που δεν θα έχουν καμία πολιτική εξουσία. Το κόστος της αμοιβής των θα είναι σίγουρα πολύ μικρότερο από τις αμοιβές των δημοτικών συμβούλων και το έργο που θα παράγουν μπορεί να είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο, μιας και πρόκειται για επαγγελματίες. Με αυτή την λογική δεν καταργούμε την Δημοτική Αρχή η οποία άλλωστε επιλέγει τα έργα που πρέπει να γίνουν, μόνο που παύουν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι να αμείβονται υλοποιώντας τις δικές τους επιλογές ελεγχόμενοι μάλιστα από συναδέλφους τους .Με την βοήθεια τεχνοκρατών, καταργούμε τυχόν συναλλαγές και διαπλοκή της Δημοτικής Αρχής με εργολάβους και πολίτες. Σκοπός μας είναι να αναβαθμίσουμε την τοπική αυτοδιοίκηση, να γίνουν επιτέλους οι Δημοτικοί Σύμβουλοι πολιτικά πρόσωπα και όχι επαγγελματίες διαχειριστές μηνιαία αμειβόμενοι, με ότι αυτό συνεπάγεται … Άλλωστε μέχρι πρόσφατα οι Δημοτικοί Σύμβουλοι δεν αμείβονταν, τώρα τελευταία άλλαξε ο νόμος και γίνανε σαν τους Βουλευτές. Ο ρόλος τους πρέπει να είναι θεσμικός, να ορίζουν τους κανόνες και να φροντίζουν για την διαφάνεια. Δεν είναι δυνατόν να αναλώνονται στον ρόλο επιχειρηματία. Πρέπει να βάλουμε τάξη, να κάνουμε θεσμικές αλλαγές, για να μην γίνουν και στους δήμους τα εγκλήματα που έκαναν οι πολιτικοί στην διαχείριση του χρήματος του Ελληνικού λαού.
Τελειώνοντας πιστεύω ότι καλά θα ήταν μέσα από την εφημερίδα σας να γίνει μια συγκέντρωση των πολιτών να συζητηθεί αυτό το θέμα , να συσταθεί μία επιτροπή και να καλέσει σε δημόσια συζήτηση τους υποψήφιους δημάρχους για να δεσμευτούν στο τι πρόκειται κάνουν εάν εκλεγούν.

Κ.Φραγκόπουλος

«Τρέξε Βάλη, τρέξε»

(Όταν αγαπάς τον τόπο σου, το δείχνεις όπου και να είσαι !!)

Πολλές φορές, μικρές ειδήσεις σαν κι αυτή, κρύβουν τεράστιο πλούτο ευαισθησίας

Μια συμπολίτισσά μας που ζει και εργάζεται στο εξωτερικό αλλά όπως φαίνεται η καρδιά της χτυπά και στην Ελλάδα, η Βάλη Λαλιώτη, προπονείται για να τρέξει τον πρώτο της μαραθώνιο, όχι για πρωταθλητισμό στο άθλημα, αλλά για την οικονομική ενίσχυση από δωρεές στην Φλόγα, τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό που βοηθά παιδιά με καρκίνο και τους γονείς του. Ο μαραθώνιος θα πραγματοποιηθεί στις 31 Οκτώβρη 2010 ,2500 χρόνια από την μάχη του Μαραθώνα ,οπότε είναι και ειδική επέτειος.

Για όσους ενδιαφέρονται να συνδράμουν οικονομικά την ΦΛΟΓΑ ο λογαριασμός της είναι: Alpha Bank 112-002002-011686
IBAN: GR 8001401120112002002011686
BIC (SWIFT CODE) GRBAGRAAXXX

Η Φλόγα έχει επίσης λογαριασμούς και σε άλλες τράπεζες που αναφέρονται στην ιστοσελίδα www.floga.org.gr

Μαθήματα Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θαλάσσης από το Ν.Ο. Κιάτου

Θέλετε να γίνετε κυβερνήτης ιστιοπλοϊκού σκάφους με αναγνωρισμένο δίπλωμα και να ζήσετε μοναδικές εμπειρίες στις Ελληνικές θάλασσες;

Θέλετε να ζήσετε τις αμέτρητες συγκινήσεις που προσφέρει σε όλους, ανεξάρτητα ηλικίας και σωματικής διάπλασης, η ιστιοπλοΐα;

Θέλετε να κυβερνήσετε το δικό σας ή ένα νοικιασμένο ιστιοπλοϊκό και να οργανώσετε τα δικά σας ταξίδια και εκδρομές ή να συμμετέχετε σε ιστιοπλοϊκούς αγώνες σαν πλήρωμα κάποιου από τα σκάφη του Ναυτικού Ομίλου Κιάτου;

Αν όλα αυτά σας ενδιαφέρουν ή σας συγκινούν, ο Ναυτικός Όμιλος Κιάτου σας προσφέρει την ευκαιρία να τα πραγματοποιήσετε. Στις 22 Σεπτεμβρίου αρχίζουν τα μαθήματα ιστιοπλοΐας ανοιχτής θαλάσσης, που γίνονται σε εξειδικευμένα σκάφη από έμπειρους και καταξιωμένους ιστιοπλόους - εκπαιδευτές.

Φέτος η Σχολή Ανοικτής Θαλάσσης του Ν.Ο. Κιάτου αναδιοργανώθηκε και λειτουργεί με νέα πρότυπα, με στόχο την εξοικείωση των μαθητών της με τα ιστιοφόρα και τη ανάπτυξη αισθημάτων αγάπης για την θάλασσα. Όλα αυτά, μέσα από μια πλήρη σειρά θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων που στοχεύουν, αφενός στην απόκτηση όλων των απαραίτητων γνώσεων για την απόκτηση πτυχίου κυβερνήτη και αφετέρου στην ανάπτυξη της πρωτοβουλίας και της ομαδικότητας, στη δημιουργία αυτοπεποίθησης, γνώσης και σεβασμού των φυσικών φαινομένων.

Τα μαθήματα, που αρχίζουν στις 22 Σεπτεμβρίου 2010 και θα διαρκέσουν οκτώ εβδομάδες, απευθύνονται σε ενήλικες που γνωρίζουν κολύμβηση και είναι άνω των 18 ετών, ενώ δεν υπάρχει περιορισμός στο άνω όριο ηλικίας. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει θεωρητικά μαθήματα και πρακτική εξάσκηση. Τα θεωρητικά μαθήματα θα γίνονται κάθε Τετάρτη απόγευμα, ενώ κάθε Σάββατο ή Κυριακή θα γίνεται η πρακτική εξάσκηση σε ιστιοπλοϊκά του Ν. Ο. Κιάτου.

Εάν θέλετε να παρακολουθήστε τα μαθήματα ή περισσότερες πληροφορίες για αυτά, επικοινωνήστε με τη γραμματεία του Ν. Ο. Κιάτου, καθημερινά 7:30 έως 10:00 μ.μ. στο τηλέφωνο 27420 26105 ή επισκεφτείτε το site του Ομίλου στη διεύθυνση www.nokiatou.gr