Θα χρεοκοπήσει το Ελληνικό Κράτος ; Θα καταστραφεί η οικονομία της Ελλάδας; Θα βγούμε από τη ζώνη του Ευρώ; Τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ; Ποία είναι η λύση; Τα πιο πάνω είναι κάποια βασικά ερωτήματα που έχουν τρομοκρατήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων , ιδίως με το τρόπο που παρουσιάζονται σκοπίμως από τα Μ.Μ.Ε. Θα προσπαθήσουμε με τις γνώσεις που έχουμε και με τα στοιχεία που μπορούμε να βρούμε παρακολουθώντας τον ημερήσιο τύπο, να κάνουμε μια διαφο-
φορετική ανάλυση - προσέγγιση στα παραπάνω κρίσιμα ερωτήματα .
Πρώτα – πρώτα όπως είχαμε αναφέρει εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο μας , από το 1973 και μετά το κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να τυπώνει χρήμα ,για να το πούμε απλά ,χωρίς αντίκρισμα το χρυσό ή τα δολάρια , αλλά ανάλογα με το εκάστοτε Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν του (Α.Ε.Π).Η Ελλάδα το είχε αυτό το δικαίωμα από το
1973 έως τη 31η Δεκεμβρίου 1994.Με τη συμφωνία του Μάαστριχ οι χώρες που θα συμμετείχαν στη ζώνη του Ευρώ , δεν θα είχαν το παραπάνω δικαίωμα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα σήμερα που υπάρχει απόλυτη ανάγκη στην αγορά για ρευστό, οι χώρες που δεν είναι στο Ευρώ να τυπώνουν χρήμα: Αγγλία 150 δις λίρες , Αμερική 787 δις δολάρια μόνο το 2009 και να το διοχετεύσουν στη αναθέρμανση της οικονομίας τους. Οι χώρες που ανήκουν στη Ευρωζώνη μη μπορώντας να τυπώσουν χρήματα είναι αναγκασμένες να το δανειστούν. Εκτιμάται ότι τα κράτη αυτά θα δανειστούν φέτος συνολικά 2,2 τρις Ε. Ειδικά για την Ελλάδα η οποία προβλέπεται να δανειστή φέτος 54 δις, η διαφορά του επιτόκιο δανεισμού, από αυτό της Γερμανίας ( SPRED ) είναι αυτή την εποχή 3,5% ,ήτοι δανειζόμαστε με 6.2 % για να το πούμε κανονικά. Δηλαδή δανειζόμαστε με υπερδιπλάσιο επιτόκιο από τη Γερμανία. Οι πιο πολλοί Έλληνες έχουν αντιληφθεί το κερδοσκοπικό παιγνίδι που παίζεται με το SPRED των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και από τους διεθνείς οίκους αλλά και από τις Ελληνικές τράπεζες. Οι Ελληνικές τράπεζες από τη μια πήραν τα 28 δις (πακέτο Καραμανλή ) και από την άλλη σε συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε., κάνουν εκτιμήσεις κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας , με αποτέλεσμα να κερδοσκοπούν δανείζοντας το Ελληνικό Δημόσιο με αυξημένο επιτόκιο. Απίστευτο και όμως Ελληνικό. Και ύστερα από όλα αυτά μας λένε ότι θα χρεοκοπήσουμε γιατί το δημόσιο χρέος μας είναι 115 % του Α.Ε.Π.
Αξίζει όμως να παρακολουθήσουμε από πού προήλθε και πως εξελίχθη το λεγόμενο Δημόσιο Χρέος. Όπως είχαμε αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο μας από το 1973 και μετά ,προς το τέλος του κάθε έτους συνήθως, το υπουργείο οικονομικών ζήταγε από τη Τράπεζα της Ελλάδας να του τυπώσει δραχμές για να καλύψει τις ανάγκες του. Αυτό το λογιστικό νούμερο ,το ποσό δηλαδή που χρεώσταγε το Υπουργείο Οικονομικών στη Τράπεζα της Ελλάδας , δηλαδή η μια τσέπη στην άλλη , το λεγόμενο παλιά εσωτερικό χρέος , το 1993 το πρόσθεσαν και το ονόμασαν Δημόσιο Χρέος . Πόσο ήταν το νούμερο αυτό το 1981; 10% του Α.Ε.Π. Πόσο ήταν το νούμερο αυτό το 1985 με το γνωστό « Τσοβόλα δώστα όλα » ; 17% του Α.Ε.Π. Πόσο έγινε το 1995 και 96 ,δηλαδή μετά το Μάαστριχ ; 63 – 64 % του Α.Ε.Π. και το χρεωστάγαμε επιπλέον και σε κάποιους. Τι μπορείς να πεις μετά ;
Εκτός από τη αλλαγή του ονόματος του εσωτερικού χρέους σε δημόσιο και την εισαγωγή του όρου SPRED, δηλαδή το κόψιμο του επιτοκίου δανεισμού στη μέση για να μη χτυπάει , είχαμε και την αλλαγή του ονόματος του εξωτερικού χρέους ,σε έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών .Ένα χρέος που κανένας δεν το αναφέρει και σπανίως το βλέπουμε στις εφημερίδες. Το χρέος δηλαδή που προέρχεται από τη διαφορά των προϊόντων που εισάγουμε ,με αυτά που εξάγουμε το οποίο και εκφράζει τη πραγματική κατάσταση της οικονομίας μας ,δεν θα πρέπει να το γνωρίζει και ο πολύς κόσμος. Πόσο είναι το χρέος αυτό σήμερα; 403.1 δις, δηλαδή το 168% του Α.Ε.Π. Αυξήθηκε κατά 15% μόνο τον τελευταίο χρόνο. Κάμψη 9,4% είχε η βιομη-
χανική παραγωγήτο2009. Λουκέτο έβαλαν 10.000 εμπορικές επιχειρήσεις το ίδιο έτος Και για να δέσει το θέμα καλά έρχεται το σύμφωνο σταθερότητας και όχι το πρόγραμ
μα σταθερότητας και ανάπτυξης που προσπαθούν να μας μπερδέψουν πάλι και τι μας λέει; Πρέπει το δημόσιο χρέος από 115% που είναι σήμερα ,να γίνει στη δεκαετία το 60% του Α.Ε.Π. Όλη αυτή η οικονομική πίεση που ασκείται τα τελευταία χρόνια ,όλο αυτό το ξεπούλημα της δημόσιας ,της δικιά μας δηλαδή , περιουσίας που γίνεται , γίνεται για να ικανοποιηθεί αυτός ο όρος του συμφώνου σταθερότητας.
Ένα προμελετημένο έγκλημα. Από τη μια σου αφαιρούν το δικαίωμα να τυπώνεις χρήμα και να το κάνεις παραγωγική διαδικασία. Στη συνέχεια σε υποχρεώνουν να το δανείζεσαι ,όχι μόνο για τις εισαγωγές σου αλλά και για τις εσωτερικές σου ανάγκες ταυτόχρονα σου προσθέτουν το λογιστικό εσωτερικό χρέος όλων των προηγούμενων χρόνων και σου λένε το χρωστάς. Έρχεται και τέλος το σύμφωνο σταθερότητας και σου λέει πούλα ότι έχεις και δεν έχεις για να μειώσεις το χρέος σου στο 60 %. Με μια φράση εμείς θα σου δίνουμε τυπωμένο χαρτί και εσύ θα καταστρέφεις την οικονομία σου ,ή θα στηρίζεις τη δικιά μας αγοράζοντας φρεγάτες και αεροπλάνα. Έτσι δεν έγινε με τις χωματερές των αγροτικών προϊόντων , με τις επιδοτήσεις για να κοπούν τα αμπέλια μας ; Φθάσαμε σήμερα να προτιμούν οι αγρότες της Θεσσαλίας να πάρουν 5 Ε ανά στρέμμα επιδότηση παρά να καλλιεργήσουν. Ας θυμηθούμε τι έγινε με τη χρηματοδότηση για το εκσυγχρονισμό της Χαλυβουργικής για την οποία ετίθετο ο όρος ,το πρόγραμμα να προβλέπει μείωση της παραγωγής στο 1/3.
Χρειάζεται τόσο πολύ μυαλό για να αντιληφθούν ότι, αν δεν υπάρχει παραγωγική
διαδικασία της οποίας το κέρδος, θα φορολογεί το κράτος για να καλύψει τις ανάγκες του δεν επιβιώνει το σύστημα ; Απλά μαθηματικά είναι. Και ποίος είναι ο τρόπος να συμβεί αυτό; Ένας και μοναδικός .Να τυπωθεί χρήμα και να πάει σε αναπτυξιακά προ γράμματα. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μειωθεί η ανεργία και θα σταματήσει αυτή η επι-
δρομή στα εισοδήματα του κόσμου που παγώνει την οικονομία. Τι μας διδάσκει το παράδειγμα της Ιαπωνίας ,η οποία τη δεκαετία του 90 είχε τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα σήμερα ; Πήρε σκληρά μέτρα στην αρχή με τρεις μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό της σύστημα χωρίς να καταφέρει τίποτα . Αντίθετα το έλλειμμα και το εξωτερικό χρέος της εκτινάχθηκαν .Σήμερα με αφορμή τη πρόσφατη κρίση τύπωσε χρήμα φθάνοντας το εσωτερικό χρέος της στο 200 %. Αντί να χρεοκοπήσει όμως η οικονομία της όπως μας λένε ,άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης στο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της .
Τι υποστηρίζει ο αναλυτής του Ιαπωνικού οίκου Nomura , Ρίτσαρντ Κου;
Οι προτάσεις εξυγίανσης της Κομινσιόν για την οικονομία της Ελλάδας ,ίσως οδηγήσουν στη καταστροφή. Επικρίνει επίσης τους διάφορους διεθνείς οίκους οι οποίοι δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους αυτή τη παράμετρο και θυμίζει το περυσινό «πακέτο» στήριξης της Ε.Ε. στην ανατολική Ευρώπη με τη στήριξη στο ισοζύγιο πληρωμών και την δημιουργία υποδομών στις χώρες αυτές.
Τι υποστήριξε ο νομπελίστας οικονομολόγος κ. Τζ. Στίγκλιτς στο συνέδριο του Economist ; Πέραν της μείωσης του ελλείμματος , θα πρέπει να δοθεί έμφαση και στην ανάπτυξη. Η περικοπή των δαπανών προκαλεί και τη μείωση του Α.Ε.Π., άρα δεν μειώνει τελικά το έλλειμμα. Η μείωση των μισθών δεν λύνει το πρόβλημα, αντι-
θέτως θα πρέπει να γίνουν αυξήσεις . Αντί για κάτι τέτοιο ,τι μας λέει η κυβέρνη-
ση; Περικοπές στους μισθούς , αύξηση των φόρων , κόψιμο του 14ου μισθού. Ήδη
η ανάπτυξη το 2009 από –1,2% που πρόβλεπε το λεγόμενο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης ,έγινε –2%.Δηλαδή το περίφημο πρόγραμμα ήδη βγήκε εκτός και όχι ανάπτυξη δεν φέρνει ,αλλά μας οδηγεί κατ ευθείαν στο γκρεμό.
Δεν ξέρω σε πόσα από τα ερωτήματα του προλόγου μπόρεσα να δώσω απάντηση,
αλλά σίγουρα ισχύουν δύο πράγματα. Πρώτο ότι το πρόβλημα της Ελληνικής οικο-
νομίας ξεκινάει πολύ πριν από το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Αμερική και δεύτερο ότι τα μέτρα που προτείνει η Κομινσιόν αποκλείεται να δώσουν λύση ,πράγμα το οποίο το γνωρίζουν και οι ίδιοι . Στο ερώτημα γιατί το κάνουν ας δώσει ο καθένας την απάντηση που του ταιριάζει . Η καλύτερη βέβαια απάντηση είναι αυτή που δίνεται όχι με λόγια ,αλλά με έργα στους δρόμους η οποία είναι και η μόνη που φοβούνται.
Σπύρος Κουρούμαλης
