Δυστυχώς το τι θα γίνει στην ανάπλαση της Κεντρικής Πλατείας του Κιάτου είναι αποτέλεσμα του συσχετισμού δυνάμεων πλειοψηφίας και μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου κατά την χρονική στιγμή που τέθηκε το θέμα προς ψήφιση σε αυτό. Το τι θα βλέπουμε και πως θα βιώνουμε τον χώρο αυτό, για τα επόμενα χρόνια εμείς οι κάτοικοι του Κιάτου, και όσοι ξένοι επισκέπτονται την πόλη μας, είναι αποτέλεσμα του κατά πόσο την ώρα της ψηφοφορίας και μετά τις έντονες διαφωνίες μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, οι δημοτικοί σύμβουλοι βρήκαν ή δεν βρήκαν το κουράγιο να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν με την πρόταση του αρχηγού τους.
Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, από την αρχή. Αρχές Ιουλίου παρουσιάστηκε στο Δημοτικό συμβούλιο από τον μελετητή ή πρόταση - μελέτη για την ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας. Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει επέκταση της στρώσης των μαρμάρινων πλακών μπροστά στις καφετέριες (εκεί που είναι σήμερα οι κυβόλιθοι), ή διαμόρφωση κάποιων χώρων πράσινου, η πρόσθεση φωτιστικών και η κατασκευή ενός συντριβανικού ειδικού σχεδίου, το οποίο, ο μελετητής, κατά την παρουσίαση, το αποκάλεσε γλυπτό πράγμα, το οποίο δημιούργησε μεγάλη σύγχηση. Επίσης στο έργο συνολικού προϋπολογισμού 500.000 € περίπου περιλαμβάνεται και η τοποθέτηση της μακέτας του αρχαίου θεάτρου Σικυώνος.
Στη συζήτηση που ακολούθησε, οι κύριοι Σύμβουλοι τοποθετήθηκαν επί της μελέτης. Ο καθένας από αυτούς εξέφρασε την προσωπική του άποψη, με τις πιο πολλές απόψεις αντικρουόμενες μεταξύ τους , ακόμα και μεταξύ των συμβούλων της πλειοψηφίας. Και κατασκευαστής να ήταν κάποιος, από τον τρόπο που διεξήχθει η όλη κουβέντα, δύσκολα θα αντιλαμβανόταν περί τίνος πρόκειται. Στη συνέχεια, και χωρίς καμία επεξεργασία και προσπάθεια σύνθεσης των απόψεων, το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία ως είχε, και φυσικά υπερίσχυσε η πρόταση της πλειοψηφίας, δηλαδή του μελετητή.
Στο συμβούλιο της 23ης Σεπτεμβρίου, επανήλθε το θέμα της Πλατείας, για την αποδοχή πίστωσης 500.000 €. Τα 400.000 € βρέθηκαν από το πρόγραμμα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ΕΤΕΡΠΣ και τα 100.000 περικόπηκαν από κάποια έργα άλλα της ευρύτερης περιοχής του Δήμου. Και πάλι διαφωνία της αντιπολίτευσης, και πάλι οξύες αντεκλίσεις μεταξύ των συμβούλων, και πάλι η πρόταση του δημάρχου ψηφήστηκε κατά πλειοψηφία, παρότι η αντιπολίτευση ισχυριζόταν ότι το έργο δεν μπορεί να δημοπρατηθεί ως έχει. Δηλαδή, σύμφωνα με την πρόταση τους, το ποσό των 180.000 € περίπου για τα καλλιτεχνικά θα έπρεπε να αποκοπεί από το υπόλοιπο έργο των πλακοστρώσεων κλπ. Η αρχική σύγχηση περί γλυπτών , κλπ, εξακολουθούσε να παραμένει.
Δεν θα σταθούμε στο αν θα πρέπει να διατεθεί στη σημερινή εποχή κρίσης, το ποσό των 500.000 € για την κεντρική πλατεία, μιας και απ΄ ότι ισχυρίζεται ο κ Δήμαρχος ,από το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτούνται μόνο κεντρικές πλατείες πόλεων. Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι ότι, τέλος πάντων, όποιο ποσό διατεθεί να πιάσει τόπο. Να υπάρχει , δηλαδή, το καλύτερο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα.
Να γίνει η πλατεία ο τόπος συγκέντρωσης κσι επικοινωνίας για τους πολίτες του Κιάτου. Να αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη του Κιάτου.
Το σίγουρο είναι ότι μέσα από τέτοιες διαδικασίες, κάθε άλλο παρά το πιο πάνω αποτέλεσμα θα υπάρξει. Το πράσινο της πλατείας π.χ. δεν θέλει ιδιαίτερα μέτρα για να προστατευτεί, γιατί ακούστηκε και η άποψη ότι πρέπει να το μειώσουμε ή να κάνουμε ειδικές κατασκευές για τη προστασία του. Αυτό που χρειάζεται είναι καθημερινή συντήρηση και φροντίδα ώστε να αποτελεί ένα σημείο δροσιάς και λύτρωσης από το καλοκαιρινό καύσωνα που προσφέρει η υπόλοιπη τσιμεντοποιημένη πόλη, και τότε είναι σίγουρο ότι κανένας δεν θα τολμάει να το καταστρέψει.
Τόσο δύσκολο είναι να μπει ένα προοπτικό σχέδιο της πρότασης του μελετητή σε ένα ταμπλό στην πλατεία έτσι ώστε ο κάθε Κιατανιώτης να βλέπει τι θα γίνει στην πλατεία. Σίγουρα κάποιο καλύτερο αποτέλεσμα θα υπήρχε. Θα μπορούσε, βέβαια, να πει κάποιος, όχι τόσο εύκολα βέβαια, ότι τους πολίτες του Κιάτου τους αντιπροσωπεύουν οι δημοτικοί σύμβουλοι .Θα μπορούσε να ισχύει αυτό, αρκεί η συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο να γινόταν καλοπροαίρετα, παρουσία των φορέων της πόλης, χωρίς κομματικά κριτήρια και υπό την προϋπόθεση ότι ο καθένας πρωτού ψηφίσει είχε καταλάβει τι πρόκειται να κατασκευαστεί.
Σπύρος Κουρούμαλης
