Οι υποψήφιοι, των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων, βγαίνουν δειλά δειλά σε κανένα απομακρυσμένο καφενείο, και μετά δηλώνουν ότι πραγματοποίησαν περιοδείες! Ευτυχώς και η τηλεόραση, που τους παρέχει τη σιγουριά ότι δεν θα δουν κάτι να εκσφενδονίζεται κατά πάνω τους… Αλλά ας μην ασχοληθούμε με αυτούς. Έτσι κι αλλιώς ελάχιστη αξία έχει για τον κόσμο το ποιος θα εκλεγεί. Αυτό είναι η αγωνία των ίδιων, των οικογενειών και των φίλων τους. Όχι δική μας.
Περικοπές και εκβιασμοί
Ας ασχοληθούμε όμως με αυτά που έχουν πραγματική αξία για την καθημερινή ζωή και σχετίζονται με τις εκλογές. Είναι πολύ λυπηρό να ακούς από την πλειονότητα των ανθρώπων, όλων των ηλικιών, ότι το μόνο που μας έχει απομείνει είναι να ευχόμαστε να έχουμε την υγειά μας! Είναι μια ευχή, που εκφράζει την προσπάθεια να βρεθεί μια χαραμάδα αισιοδοξίας, αφού το βιοτικό επίπεδο συνεχώς πέφτει. Οι περικοπές των μισθών κατά 40 %, και οι μηδαμινές μειώσεις στις τιμές των προϊόντων διατηρούν το σημερινό εκρηκτικό κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε πρόσφατα το Πανεπιστήμιο Πατρών, 9 στους 10 Έλληνες αδυνατούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους! Και έρχονται και νέα μέτρα μετά τις εκλογές. Ταυτόχρονα ασκούνται εκβιασμοί από αξιωματούχους, ντόπιους και ξένους, περί «ανύπαρκτων περιθωρίων ελιγμών και διαπραγματεύσεων» σε περίπτωση που το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό γι αυτούς.
Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν οι ψηφοφόροι είναι πολύ φυσικό να μην ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τις εκλογές, με τον τρόπο τουλάχιστον που ασχολούνταν μέχρι τώρα. Πώς να μιλήσουν με πάθος για τις πολιτικές επιλογές τους, όπως έκαναν στο παρελθόν, αφού το μυαλό τους είναι πάντα απασχολημένο με την προσπάθεια της επιβίωσής τους; Παλεύουν να ξαναβάλουν στη ζωή τους την ελπίδα και την πίστη για το μέλλον τους. Εν τω μεταξύ οι ηγέτες, αυτοί που προαλείφονται για τη θέση του πρωθυπουργού, «αντιπαρατίθενται»… Σε τι, άραγε;
Να μην τους επιβραβεύσουμε κιόλας!
Είναι απαραίτητο, σε αυτή τη χρονική στιγμή, οι πολίτες να κάνουν κάτι αναγκαίο: Να αποδώσουν –με την ψήφο τους– την ευθύνη για την κατάσταση που βιώνουν, σε αυτούς που την έχουν ακέραια, δηλαδή σε αυτούς που διαπραγματεύτηκαν, υπέγραψαν και ψήφισαν τα μέτρα. Σε αυτούς που λένε ότι το χρέος πρέπει να το πληρώσουμε όλοι, γιατί όλοι το δημιουργήσαμε! Αυτό είναι μια παραλλαγή τού «μαζί τα φάγαμε». Επειδή όμως δεν τα φάγαμε μαζί, και αυτό το ξέρουν καλά αυτοί που προσπαθούν να μας κάνουν συνενόχους στο φαγοπότι, καλό είναι σε αυτές τις εκλογές να μην μπερδευτούμε, νομίζοντας ότι εμείς χρωστάμε, και να μην πειστούμε από υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Κυρίως όμως να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Χρειάζεται μόνο καθαρό μυαλό και στοιχειώδης μνήμη. Όπως είπε ο Αϊνστάιν: «Είναι παράνοια να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις να έχεις διαφορετικά αποτελέσματα».
Φαντάζεστε την ικανοποίηση στα πρόσωπα αυτών που πρωταγωνίστησαν την τελευταία διετία στη λήψη των μέτρων, που οδήγησαν ένα ολόκληρο λαό στην κατάθλιψη, αν τα ποσοστά τους στις εκλογές θα είναι μεγαλύτερα από αυτά των δημοσκοπήσεων; Αν, δηλαδή, συγκεντρώσουν πάνω από 35%; Θα σκεφτούν, και δικαίως, ότι ο λαός επικροτεί τις επιλογές τους! Και τότε, αλίμονό μας!
Διονυσία Μανώλη
