Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Η ΤΡΙΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΞΕΠΟΥΛΑ ΟΣΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ

Όπως ακριβώς τα λέγαμε προεκλογικά. Οι ντήλερς της Ελλάδας πιάσανε δουλειά. Και βιάζονται κιόλας να ξεπουλήσουν όσο όσο. Ο ..... ντήλερ Υπουργός διεμήνυσε δε με ύφος αλαζονικόν, όπως ακριβώς ταιριάζει σε αμόρφωτον σπουδαγμένο, πως θα ξεπουλήσει ανεξαρτήτως αντιδράσεων.
Βγάζουν την Ελλάδα άρον άρον στο σφυρί, δήθεν για την αποπληρωμή των χρεών των κατοίκων της. Οι επόμενες γενιές θα βλαστημούν τα κόκαλά όλων αυτών των αχρείων και όσων τους ψήφισαν συμφωνώντας ή αδιαφορώντας για το μεγάλο ξεπούλημα. Αυτή θα είναι η τιμωρία όλων αυτών των φοβισμένων ανθρωπάριων ψηφοφόρων, των αχρείων πολιτικάντηδων και των γελοίων τεχνοκρατίσκων που, αν και πήγαν κάποτε να σπουδάσουν, μείνανε αμόρφωτοι και κατάπιαν αμάσητο το χάπι της ανάπτυξης που τους σέρβιρε η φιλελεύθερη οικονομία. Η αμφισβήτηση παρέμεινε έννοια παντελώς ακαθόριστη γι’ αυτούς. Όσο για την ανθρωπιά δεν τίθεται ζήτημα. Αλαζόνες και ανάλγητοι, έχουν λησμονήσει τον θάνατο.(Αδιαφορούν πλήρως για τους 1200 συνανθρώπους μας που έχουν αυτοκτονήσει το Α΄ εξάμηνο του 2012)Νομίζουν πως δεν τους αφορά.

Υπάρχει μονάχα για τα κατώτερα, τα λαϊκά στρώματα. Αμ δε…Οι παλιοί Έλληνες, ο λαός αυτής της πατρίδας, κάποτε δίνανε ευχή και κατάρα στους απογόνους τους να μην πουλήσουν τη γη τους για κανένα λόγο. Τούτοι εδώ οι σύγχρονοι κάφροι των καπιταλιστικών πανεπιστημίων της αμορφωσιάς, ξεπουλάνε οι ίδιοι τη χώρα και τη ζωή των απογόνων τους.
Ζούνε στην πλάτη των παιδιών τους. Υποθηκεύουν τις ζωές των ανθρώπων που φέρνουν οι ίδιοι στον κόσμο, αφήνοντάς τους δίχως πατρίδα. Κάνοντάς τους υπηκόους των Αγορών, ομοίους τους και χειρότερους δηλαδή. Δούλους από κούνια. Γεννοβολούν χειροπόδαρα δεμένους δούλους οι δούλοι. Κι έχουν και άποψη επ’ αυτού, έχουν υψηλή θεωρία.
Η επόμενη γενιά θα είναι υπερχρεωμένη και δίχως τίποτα για να πουλήσει. Ούτε ιδιωτικό ούτε δημόσιο. Τέλος χρόνου για την Ελλάδα ως κράτος. Η Ελλάδα σήμερα κυβερνάται από αδίστακτους ντήλερς και κρετίνους κάφρους. Από αμόρφωτους που προέκυψαν ως σοδειά της κρίσης αξιών που βιώναμε τόσες δεκαετίες. Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις. Νόμος απαράβατος.