Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΦΡΟΝΗΜΑ


Η Πατρίδα μας και ο λαός βρίσκονται σε μια από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας τους. Πώς φτάσαμε εδώ; Ποιος παράγοντας ήταν εκείνος που μας απέτρεψε από το να διαβλέψουμε την καταστροφή που ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια;

Οι Έλληνες ήκμασαν όταν ανέπτυξαν στο μέγιστο βαθμό τη γλώσσα, την παιδεία, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη φιλοσοφία κ.λπ., η ανάπτυξη των οποίων οδήγησε στο να γεννηθεί η Δημοκρατία και από υπήκοοι να καταστούν πολίτες. Η Συμμετοχή οδήγησε τους πολίτες στο να αντιληφθούν πως η ΕΥΘΥΝΗ είναι το πρώτιστο καθήκον. Αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω, ήταν να δημιουργηθεί και ατομικά αλλά και συλλογικά το κατάλληλο ΦΡΟΝΗΜΑ της εμπιστοσύνης στις αξίες τους, στους θεσμούς και γενικότερα στην κοινωνική τους οργάνωση και στον τρόπο ζωής του, τα οποία ήταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν και υπερασπίστηκαν με κάθε τρόπο και θυσία. Τελικά η πολιτιστική και πολιτική ανάπτυξη τους οδήγησε στο να γίνουν παντοδύναμοι στην οικονομία αλλά και στην στρατιωτική οργάνωση και όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκαν τα πάτρια με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα.

Τα ανωτέρω τα αναφέρω όχι καθοδηγούμενος από το αίσθημα της προγονοπληξίας, αλλά στην προσπάθεια διερεύνησης των αιτιών της σημερινής τραγικής μας κατάστασης.

Σε όλα τα ανωτέρω, τι ήταν εκείνο που κυριάρχησε μετά τη δεκαετία του 1980; Λαϊκισμός, εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσω παροχών μη ανταποκρινομένων στις δυνατότητές μας, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, κομματοκρατία, οικονομία στηριγμένη σε σαθρά θεμέλια, βίαιη κατάργηση αξιών και αλλοίωση συνειδήσεων και πάνω απ’ όλα εγκληματική ασέλγεια στην παιδεία και τη γλώσσα μας με πειραματισμούς, που οδηγούν στο συμπέρασμα πως τίποτα δεν έγινε τυχαία, αλλά ίσως το έγκλημα να ήταν προμελετημένο.

Σήμερα λοιπόν τί κάνουμε; Πόσο μπορεί να αντέξουμε τη λαίλαπα των θυσιών; Τι παραδίδουμε στις επόμενες γενιές; Μεταξύ της ΣΚΥΛΑΣ και της ΧΑΡΥΒΔΗΣ τι πρέπει να επιλέξουμε; Πως είναι δυνατόν να απαιτούν θυσίες από τους ίδιους ανθρώπους, που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς; Δεν αντιλαμβάνονται ότι είμαστε ένα βήμα πριν από την τυφλή εξέγερση;

Σε εποχές μεγάλης κρίσεως απαιτείται να ειπωθεί όλη η αλήθεια. Τί θα συμβεί και τι θυσίες απαιτούνται εάν κηρύξουμε στάση πληρωμών; Τα νέα μνημόνια μας οδηγούν κάπου ή μας δένουν σιδηροδέσμιους στους δήθεν εταίρους μας με αποτέλεσμα εκτός από την οικονομική μας καταστροφή να αποτελέσουμε και την εθνική μας κυριαρχία;

Αμέσως λοιπόν να ειπωθεί όλη η αλήθεια και να δοθεί η δυνατότητα στο λαό να αποφασίσει μέσω των εκλογών τώρα για το μέλλον του. Μετά από αυτό ο καθένας από τη θέση που θα ορίσει ο λαός, οφείλει να εργαστεί για την ανόρθωση της πατρίδας και του λαού της. Παιδεία, γλώσσα, πολιτισμός, νέοι θεσμοί του πολιτεύματος, οικονομία, ανόρθωση του φρονήματος πρώτες προτεραιότητες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πρώτον πως έχουμε μεγάλες ευθύνες για τον τρόπο και τα κριτήρια των επιλογών μας και δεύτερον πως χωρίς ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια δεν υπάρχει παρόν μα ούτε και μέλλον.

ΚΙΑΤΟ 11.02.2012
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡ. ΖΑΧΑΡΙΑΣ
Επικεφαλής μείζονος μειοψηφίας Δήμου Σικυωνίων