Πρόβλημα μεγάλο έχει δημιουργηθεί, σε ότι αφορά την ανάπλαση
αλλά και κατασκευή αναψυκτηρίου στο Εξοχικό κέντρο. Για όσους δεν
γνωρίζουν, το εξοχικό είναι ένα μικρό αλσύλλιο, το οποίο έγινε δωρεά στην
κοινότητα από την οικογένεια Μιχαλοπούλου. Αυτό έγινε, όπως λένε οι
παλαιότεροι, πριν το 1950. Την εποχή εκείνη με προσωπική εργασία και με χρήματα
της οικογενείας Μιχαλοπούλου, ο τότε αθλητικός-πολιτιστικός σύλλογος Κλεισθένης
και τα μέλη του, φύτεψαν, έφτιαξαν μάντρες και ένα μικρό οίκημα για
αναψυκτήριο, όπου την διαχείρησή του, έσοδα-έξοδα, είχε ο σύλλογος. Το εξοχικό,
γνώρισε δόξες και έγινε σημείο αναφοράς και ακόμα περισσότερο γνωστό σαν το «μπαλκονάκι
της Βόχας» με την πανέμορφη θέα που προσέφερε, βλέποντας όλο τον
Κορινθιακό. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια, τουλάχιστον μέχρι το 1989, το εξοχικό
ήταν πόλος έλξης, για ντόπιους και ξένους, αλλά και χώρος συνάντησης και
ψυχαγωγίας. Πόσες γενιές μεγάλωσαν, ερωτεύτηκαν, διασκέδασαν, χόρεψαν, πόσα
πανηγύρια έγιναν, πόσες χορευτικές βραδιές διοργανώθηκαν, δίνοντας διέξοδο,
δημιουργώντας μια κοινωνική συνοχή σε ένα χωριό όπως η Αρχαία Σικυώνα
(Βασιλικό).
Έντονες είναι οι μνήμες για όσους από τους παλαιότερους
κατοίκους της Αρχαίας Σικυώνας (άνω των 45 ετών) έζησαν και απόλαυσαν τον
υπέροχο αυτό χώρο με τα πεύκα και που οι ίδιοι, θέλω να πιστεύω, θα ήθελαν να
ξαναζωντανέψει και να ξαναγίνει πόλος έλξης όπως παλιά! Γνωρίζουμε πολύ καλά
ότι το στοίχημα του μουσείου – αρχαίου θεάτρου, είναι δύσκολο και πολύπλοκο.
Όσες υποσχέσεις και αν δόθηκαν για αξιοποίηση του αρχαίου θεάτρου, δεν
ευοδώθηκαν για πολλούς και διάφορους λόγους, που δεν είναι επί του παρόντος.
Τουλάχιστον να μη χαθεί αυτός ο όμορφος
χώρος, που στο κάτω κάτω δεν χρειάζονται μεγάλα κονδύλια, έστω και σε αυτή την
περίοδο που είναι δύσκολη οικονομικά. Πρόκειται για επένδυση και ειδικά
τέτοιες εποχές κάθε ευρώ πρέπει να πιάνει τόπο, παράλληλα, μπορεί να
ωφεληθεί ο Δήμος και η κοινότητα Αρχαίας Σικυώνας. Αφορμή βέβαια της παρεμπόδισης
των έργων στο συγκεκριμένο χώρο, είναι η κοπή δύο πεύκων και ενός τρίτου που
κλαδεύτηκε πάρα πολύ. 
Θα μου πείτε βέβαια ότι έχουν καεί χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης (με ότι συνεπάγεται για το περιβάλλον), γιατί τόσο μεγάλο θέμα με το αλσύλλιο και τα πεύκα του; Ειλικρινά δεν γνωρίζω, γιατί θα πρέπει το εξοχικό να παραμένει παρατημένο και στην τύχη του από το 1989. Με τους εκάστοτε προέδρους να αδιαφορούν και ο συγκεκριμένος χώρος να καταλήγει καταφύγιο υπόπτων στοιχείων και χώρος παρκαρίσματος. Αν σας αρέσει αυτή η εικόνα, εμένα προσωπικά όχι. Το να βλέπω ένα αξιοθέατο, που άλλο δημοτικό διαμέρισμα δεν έχει όμοιό του, να παραμένει στο έλεος της αδιαφορίας, γεμάτο άθλια grafitties, σκουπίδια και άλλα περίεργα (οι ντόπιοι γνωρίζουν), δεν νομίζω να μας κολακεύει. Ας δεχτούμε ότι πρέπει σύμφωνα με τον νόμο, να παραμείνει αλσύλλιο ή δασική έκταση τέλος πάντων, αφού πάρουν απόφαση οι αρμόδιες αρχές να το χαρακτηρίσουν όπως θέλουν, πολύ αμφιβάλω ότι ο χώρος θα παραμείνει ως έχει. Δυστυχώς παραδείγματα έχουμε πολλά. Ούτε μπορώ να φανταστώ ότι οι κάτοικοι του χωριού θα ασχοληθούν με την συντήρησή του. Όπως και κανένας όλα αυτά τα χρόνια (κράτος, τοπική αυτοδιοίκηση, σύλλογοι κ.ο.κ.). Τώρα, κατά πόσο περιβαλλοντικό έγκλημα είναι και πάλι δεν γνωρίζω, για το τι επιπτώσεις θα έχει η κοπή δυόμιση πεύκων. Βλέπω σε τι κατάσταση βρίσκονται και τα υπόλοιπα αλσύλλια στο Κιάτο…Ακόμα και το 2011 όταν γκρεμίστηκε η πρόσοψη – μάντρα του εξοχικού, δημιουργήθηκε θέμα με την κατασκευή τοιχίου στήριξης. Μάλιστα υπήρχε μελέτη και χρήματα για να τοποθετηθούν κυβόλιθοι στο προαύλιο χώρο και δεν επετράπη να ολοκληρωθούν οι εργασίες. Ευτυχώς που έγινε έστω το τοιχίο στήριξης. Με λίγα λόγια κινδυνεύει να χαρακτηριστεί το εξοχικό, ένα σύγχρονο γιοφύρι της Άρτας. Ολημερίς το χτίζανε και οι καταγγελίες το γκρεμίζανε, σε ελεύθερη απόδοση. Κάποια στιγμή πρέπει να βρεθεί μια λύση αξιοποίησης που θα ικανοποιεί τους κατοίκους της Αρχαίας Σικυώνας γιατί ο συγκεκριμένος αυτός χώρος συνδέεται άμεσα με το πανέμορφο εκκλησάκι της Παναγιάς (γιορτάζει τον Σεπτέμβρη) που είναι χτισμένο στο βράχο (και που δυστυχώς λίγοι το γνωρίζουν), την παλιά βρύση, το κρυφό σχολειό και φυσικά το μουσείο και το αρχαίο θέατρο! Αν και τα έργα ανάπλασης χώρου και κατασκευής αναψυκτηρίου ξεκίνησαν τέλη Γενάρη, σταμάτησαν λόγω της συγκεκριμένης καταγγελίας. Όταν δε, ο δήμος και η κοινότητα, με όλες τις απαραίτητες νομικές διαδικασίες και αδειοδοτήσεις, από πολεοδομία, αρχαιολογία, δασαρχείο, δεν μπορούν να προχωρήσουν το έργο (τελικά οι νόμοι συγκρούονται;), τότε μάλλον, είναι προτιμότερο να αφεθεί στη τύχη του! Όπως ήταν όλα αυτά τα χρόνια από το ’89 έως σήμερα. Μια εικόνα που προσβάλει τον δήμο Σικυωνίων αλλά περισσότερο τους κατοίκους της Αρχαίας Σικυώνας, που θέλουν να δουν το εξοχικό τους να ξαναζωντανεύει και να μην μένει μόνο σαν σημείο αναφοράς για τους παλαιότερους αλλά να γίνει και για τους νεότερους. Εύχομαι και ελπίζω να βρεθεί μια φόρμουλα γιατί η Αρχαία Σικυώνα έχει τόση ιστορία και αξιοθέατα να δείξει και τελικά κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της… αυτή τη φορά όμως χωρίς δική της υπαιτιότητα!.
Κ.Δ.Κ. κάτοικος Αρχαίας Σικυώνας (Βασιλικό).
