Η πολιτική των περικοπών της Κυβέρνησης που επιβάλει η τρόικα και υλοποιείται με το μνημόνιο έχει οδυνηρές συνέπειες και στη δημόσια εκπ/ση. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το ποσοστό των δαπανών για την παιδεία, που στο φετινό προϋπολογισμό έφτασε σε ιστορικά χαμηλά. Οι πρώτες κινήσεις του Υπουργείου Παιδείας, που προσπαθεί να μειώσει με κάθε τρόπο το κόστος λειτουργίας των σχολείων, έχουν πραγματοποιηθεί. Φέτος έγιναν οι λιγότεροι διορισμοί των τελευταίων περίπου δέκα ετών, καταργήθηκε ουσιαστικά η ΠΔΣ και η ενισχυτική διδασκαλία, οδηγήθηκαν σε κλείσιμο πολλά αθλητικά σχολεία, ενώ τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας υπολειτουργούν κλπ.
Επίσης πρόκειται το επόμενο διάστημα να καταργηθούν δεκάδες Γραφεία Α’/θμιας και Β’/θμιας Εκπ/σης σε όλη τη χώρα, Γραφεία Φυσικής Αγωγής και Τεχνικής Εκπ/σης και να ενοποιηθούν σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο οι περ/κές δ/νσεις Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπ/σης. Στο όνομα δε της "ανάγκης αυτονόμησης" της σχολικής μονάδας, επιδιώκεται η ενίσχυση της θέσης του διευθυντή σε βάρος του συλλόγου διδασκόντων, "δίνοντάς του και την αντίστοιχη εξουσία", όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο της διαβούλευσης. Για μας, ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων πρέπει να είναι κυρίαρχος και η σχολική μονάδα να διοικείται συλλογικά. Φοβόμαστε δε ότι η «επανεξέταση» και ο «εξορθολογισμός» του ωραρίου των εκπαιδευτικών θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το έργο μας.
Όμως η συνέχεια προβλέπεται ακόμη πιο τραγική, αφού το υπουργείο παιδείας, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει τις συνέπειες από τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τη σχολική εκπαίδευση καθώς και από την δραστική μείωση των διορισμών και των προσλήψεων τη χρονιά 2011-2012, προσανατολίζεται να προχωρήσει σε εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Έτσι έχουν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις και οι διεργασίες των υπηρεσιακών παραγόντων για την υλοποίηση του παραπάνω σχεδίου. Εάν υλοποιηθεί, θα έχει δυσμενείς παιδαγωγικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες. Συγκεκριμένα: Θα επιφέρει αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων, θα καταργήσει οργανικές θέσεις συναδέλφων οι οποίοι θα περιφέρονται από σχολείο σε σχολείο, θα οδηγήσει στο μαρασμό τοπικών κοινωνιών και στην ερήμωση χωριών των οποίων τα σχολεία θα κλείσουν, θ’ αυξήσει τη μαθητική διαρροή κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπ/σης, ιδίως για τα παιδιά οικογενειών χαμηλού εισοδήματος που δε θα έχουν δυνατότητα μετεγκατάστασης, θα έχει ως αποτέλεσμα τη «σπατάλη» χρόνου και την ταλαιπωρία των μαθητών που καθημερινά θ’ αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους, θ’ αυξήσει την πιθανότητα ατυχημάτων λόγω της αύξησης των μετακινήσεων, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων θα εξοικονομηθούν πόροι, επειδή θ’ αυξηθεί το κόστος της σχολικής μεταφοράς, το οποίο είναι ήδη υπέρογκο.
Φυσικά δεν πρέπει να προχωρήσουν οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων στις παραμεθόριες, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, διότι στις μικρές αυτές κοινωνίες τα σχολεία λειτουργούν και ως κοιτίδα πολιτισμού. Επίσης για κάθε διαδικασία κατάργησης-συγχώνευσης σχολικής μονάδας επιβάλλεται να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, όπως εκφράζεται με τα θεσμοθετημένα της όργανα, που είναι η δημοτική επιτροπή παιδείας και η Περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
Το ΔΣ της Β’ ΕΛΜΕ Κορινθίας, λοιπόν, εκφράζει την εντονότατη ανησυχία και τον προβληματισμό του για τις επιχειρούμενες αλλαγές, τις οποίες δε θεωρεί προτεραιότητα της εκπαίδευσης σήμερα. Αντίθετα σημεία αιχμής θα έπρεπε να ήταν: η πολύπλευρη στήριξη των εκπ/κών προκειμένου ν' ασκήσουν εποικοδομητικά το εκπ/κό τους έργο (ουσιαστική επιμόρφωση κ.λ.π.), η ενίσχυση των μαθητών με προγράμματα αντισταθμιστικής αγωγής, η αλλαγή και βελτίωση των αναλυτικών προγραμμάτων και των βιβλίων, η αποσύνδεση του λυκείου από την εισαγωγή στη Γ'/θμια, ώστε να επιτελέσει τον αυτόνομο μορφωτικό του ρόλο, η επίλυση των σοβαρών προβλημάτων υλικοτεχνικής και κτιριακής υποδομής που αντιμετωπίζουν τα σχολεία κ.λ.π. Την ώρα που σχεδιάζονται συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, στην περιοχή μας είναι επιτακτική η ανάγκη κατασκευής κτιρίων ή αιθουσών που θα στεγάσουν σχολεία που το έχουν ανάγκη (π.χ. συγκρότημα Βέλου, 2οο Γ/σιο Ξυλοκάστρου κ.λ.π., αιτήματα που έχουμε αναδείξει και διεκδικούμε χρόνια τώρα, έχουν γίνει αποδεκτά από τους φορείς, αλλά δεν έχει δρομολογηθεί η υλοποίησή τους). ΓΕ.Λ Κιάτου, 2
Στηριζόμενοι σε όλα τα παραπάνω, σας καλούμε να ενεργήσετε με γνώμονα όχι την κατάργηση ή συγχώνευση σχολείων αλλά τη στήριξη και ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και, προτού προβείτε σε οποιαδήποτε ενέργεια, να λάβετε σοβαρά υπόψη σας τη γνώμη και τις προτάσεις τόσο των λειτουργών του κλάδου μας όσο και των τοπικών κοινωνιών. Άλλωστε, είναι πανθομολογούμενο ότι η μεγαλύτερη επένδυση για ένα κράτος είναι η οικονομική και όχι μόνο στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης.
