Σύμφωνα με το περιοδικό «Renewable Energy Magazine», το 2010, ποσοστό 51% από τα συνολικά 50.000 εγκατεστημένα πράσινα MW της χώρας ανήκε στα γερμανικά νοικοκυριά, με το 40% να αφορά σε μονάδες μεμονωμένων πολιτών και το 11% σε αγρότες. Πρόκειται για ποσοστό το οποίο αντιπροσωπεύει ιδιωτικές επενδύσεις ύψους 100 δισ. δολαρίων (!), και στην ουσία αποτυπώνει -όπως εύστοχα σημειώνει ο συντάκτης του περιοδικού- «τον εκδημοκρατισμό της πράσινης ανάπτυξης που έχει καθιερωθεί στη χώρα, που σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται κυριολεκτικά στα χέρια του λαού».
Ειδικά στην περίπτωση των αγροτών, οι οποίοι αποτέλεσαν και τους πρωτεργάτες του κινήματος της ιδιωτικής παραγωγής ενέργειας στη χώρα, τα νούμερα είναι εντυπωσιακά: 1.600 μονάδες βιοαερίου και 3.600 MW μονάδες φωτοβολταϊκών εγκατεστημένες από γερμανούς αγρότες, τη στιγμή που στις ΗΠΑ υπάρχουν μόλις 60 MW βιοαερίου και 2.200 MW συστήματα φ/β.
Που έχει τις ρίζες της η “επανάσταση”
Η «επανάσταση» αυτή έχει τις ρίζες της στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και προήλθε από την αντίδραση των Βαυαρών αγροτών, οι οποίοι και είχαν απογοητευτεί από την αδυναμία να τροφοδοτήσουν το σύστημα με ενέργεια που οι ίδιοι παρήγαγαν από υα μικρά υδροηλεκτρικά που είχαν εγκαταστήσει.
Σαν αποτέλεσμα της γενικευμένης τότε αντίδρασης, το 1991 η συντηρητική κυβέρνηση του Χέλμουτ Κόλ ψήφισε νόμο που επέτρεπε την τροφοδοσία του εθνικού συστήματος με ενέργεια παραγόμενη από μονάδες αγροτών ή πολιτών, οδηγώντας σε μια πραγματική «επανάσταση» στον τρόπο παραγωγής ηλεκτρισμού στη Γερμανία. Ένα κίνημα που γρήγορα διαδόθηκε από τη Βαυαρία σε ολόκληρη τη χώρα.
Έτσι για πρώτη φορά οι γερμανοί αγρότες και πολίτες είχαν τη δυνατότητα α μιμηθούν τους Δανούς γείτονές τους και να παράξουν τη δική τους ενέργεια, μέσω ανεμογεννητριών κατά κύριο λόγο, την οποία μπορούσαν να διοχετεύουν στο δίκτυο, αποκομίζοντας ταυτόχρονα οικονομικό όφελος. Οι «αντάρτες» της ηλεκτρικής ενέργειας -όπως ονομάστηκαν- άρχισαν σταδιακά να εμφανίζονται σε όλη τη χώρα, ακόμη και στη μέχρι πρότινος ακόμη τότε κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία !
Πλέον, πολλές είναι οι χώρες, τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Βόρεια Αμερική που προσπαθούν να μιμηθούν το παράδειγμα της Γερμανίας. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το Οντάριο στον Καναδά, το οποίο το 2009 έθεσε σε εφαρμογή ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα για να ενθαρρύνει την ανάπτυξη έργων ΑΠΕ από κοινότητες αλλά και μεμονωμένους πολίτες, χωρίς ωστόσο να έχει καταφέρει ακόμη τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της Γερμανίας.
Κάθε καλοκαίρι μάλιστα, στις 3-5 Ιουλίου, διοργανώνεται στη Βόννη μια διεθνής διάσκεψη με το όνομα «Citizen Power», και θέμα τη συμμετοχή των πολιτών στην πράσινη ενέργεια. Η διάσκεψη οργανώνεται από την Παγκόσμια Ένωση Αιολικής Ενέργειας (WWEA) και την Ένωση Γερμανών Ιδιοκτητών Ανεμογεννητριών (BWE), τη μεγαλύτερη ένωση αιολικής ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια ένωση που εκπροσωπεί πλέον χιλιάδες γερμανούς παραγωγούς αιολικής ενέργειας, ενδεικτικό της εξάπλωσης της αιολικής ενέργειας στη χώρα…
πηγή: http://www.energypress.gr
