ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ
Σε εκτεταμένη διεύρυνση των πιο βάρβαρων μορφών ελαστικής εργασίας προχωρά η κυβέρνηση με το πρόγραμμα «Δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας» στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος «Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού» του υπουργείου εργασίας. Το πρόγραμμα αυτό γράφει στην ούγια του: Καλλικράτης, μνημόνια, μεσοπρόθεσμο, κεφάλαιο, Ε.Ε. και ΔΝΤ. Όλες οι ύαινες έχουν συμβάλλει στη φιλοσοφία του και στη δομή του. Με το πρόγραμμα αυτό επιχειρείται να καλυφθούν 55.000 θέσεις εργασίας (και εκπαιδευτικοί) σε εκατοντάδες μορφές κοινωνικών αναγκών και αγαθών με δουλοπάροικους «εργαζόμενους» που πληρώνονται με ημερομίσθιο 25 ευρώ (απαγορεύεται να ξεπερνούν τα 625 ευρώ το μήνα), με αυστηρά 5μηνες συμβάσεις ώστε να μη δικαιούνται απολύτως τίποτα μετά, κι όλες οι ασφαλιστικές εισφορές πληρωμένες από τον ΟΑΕΔ κι όχι από τον εργοδότη(!!!)
Οι άνεργοι υπογράφουν σύμβαση με φορείς που είναι κυρίως Μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) αλλά ακόμα και συνδικαλιστικές οργανώσεις (!!!), και στη συνέχεια υπενοικιάζονται από τους φορείς αυτούς στους δήμους για να εργαστούν.
Η εκπαίδευση και οι άνεργοι εκπαιδευτικοί θύματα της πιο κυνικής πολιτικής
Κάθε εκπαιδευτική ανάγκη «χωράει» στα προγράμματα αυτά μια και με τους τίτλους υπηρεσίες φροντίδας, δράσεις για παιδιά και νέους, φροντίδα ΑμεΑ και παιδιών, εξωσχολικά προγράμματα για μαθητές, οδική ασφάλεια μαθητών, σίτιση ολοημέρων, περιβαλλοντική εκπαίδευση κ.λπ. επιδιώκει το κράτος να συμπεριλάβει το χώρο τις εκπαίδευσης στις δράσεις αυτές.
Το βαρέλι δεν έχει πάτο
Μετά τις συμβάσεις αναπληρωτών ΕΣΠΑ που γνώρισε πέρσι ο χώρος της εκπαίδευσης, τώρα οι άνεργοι εκπαιδευτικοί θα καλούνται να δουλέψουν στο δημόσιο σχολείο αλλά ως εργαζόμενοι σε ιδιώτη εργοδότη και στους δήμους. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων αλλά ποιοτική αντιδραστική τομή για τις εργασιακές σχέσεις στο χώρο της εκπαίδευσης. Οι προσλήψεις αυτές εισάγουν στη δημόσια εκπαίδευση το σύνολο των ελαστικών μορφών εργασίας σε ένα μόνο πακέτο. Οι εργαζόμενοι με αυτές τις συμβάσεις δεν έχουν κανένα απολύτως από τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των εκπαιδευτικών στο ωράριο, το μισθό, την ασφάλιση, τη σχέση εργασίας.
Το σχολείο της αγοράς σε όλο του το μεγαλείο
Ούτε λόγος να γίνεται και για το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα καλούνται να καλύψουν οι νέοι δουλοπάροικοι. Αυτά καθορίζονται απ’ ευθείας από την αγορά και τις επιχειρήσεις-ΜΚΟ που θα συμμετέχουν. Γι’ αυτό άλλωστε ουδείς αναφέρεται σ’ αυτά. Θεωρείται αυτονόητο ότι δεν είναι δουλειά μας. Το «νέο σχολείο» της αγοράς έχει το νέο τύπο εργαζόμενου: το δουλοπάροικο, και την ελευθερία-ασυδοσία να κάνει ότι εξυπηρετεί και προτάσσουν οι ανάγκες της αγοράς και του κέρδους που άλλωστε τη μνημονιακή εποχή είναι και ο απόλυτος κυρίαρχος.
Μ’ ένα σμπάρο, χίλια τρυγόνια
Με τον τρόπο αυτό το κράτος εξασφαλίζει:
εργαζόμενους γαλέρας χωρίς όμως να ανήκουν στο δυναμικό του ώστε να διεκδικούν δικαιώματα
κατοχυρώνει στο δημόσιο τομέα άθλιες εργασιακές σχέσεις που τις ζηλεύει ο ιδιωτικός. Τα προγράμματα stage επανέρχονται από την πόρτα κανονικά και με το νόμο και μάλιστα σε χειρότερη μορφή
κάνει μαϊμού κοινωνική πολιτική με σχέσεις δουλείας
καμουφλάρει τα ποσοστά ανεργίας μια και οι «εργαζόμενοι» αυτοί δεν εμφανίζονται για ένα διάστημα ως άνεργοι
απαλλάσσεται από κοινωνικές πιέσεις για κάλυψη σημαντικών αναγκών στο χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας και του περιβάλλοντος με μόνιμο προσωπικό.
Έτσι λοιπόν, η Ε.Ε. που με τις πολιτικές της ξεπάτωσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια, διαλύει τώρα και τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων με τα προγράμματα απασχολησιμότητας που προωθεί.
Ο στόχος είναι διπλός από τη μια να αποσυρθεί όσο το δυνατό περισσότερο το κράτος και οι Ο.Τ.Α. από την παροχή δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών στους πολίτες και από την άλλη να παγιωθεί το καθεστώς της απασχολησιμότητας στους Έλληνες εργαζόμενους, με περαιτέρω χτύπημα στη σταθερή και μόνιμη εργασία, η οποία ήδη βάλλεται από την κυβερνητική πολιτική και το κεφάλαιο.
Ουσιαστικά πρόκειται για Συμπράξεις Δημόσιων με Ιδιωτικούς Φορείς (Δήμοι – ΜΚΟ) με στόχο την εκχώρηση χρυσοφόρων κομματιών του Δημοτικού έργου στα χέρια ιδιωτών. Μάλιστα αυτές οι «μη κερδοσκοπικές–μη κυβερνητικές οργανώσεις», οι οποίες και κερδοσκοπικές είναι και κυβερνητικές, έρχονται απευθείας συστημένες από τα υπουργεία της κυβέρνησης, αφού πρέπει να διαθέτουν πιστοποιητικά διαχειριστικής επάρκειας τα οποία χορηγούνται από τα αρμόδια υπουργεία, με ότι αυτό συνεπάγεται και σημαίνει. Οι Δημοτικές αρχές από την άλλη εξασφαλίζουν ένα καλό δίκτυο πελατειακών σχέσεων, μέσω των προσλήψεων από τις ΜΚΟ και ησυχάζουν και από τις πιέσεις για μονιμοποιήσεις, αφού οι εργασιακοί φορείς είναι οι συγκεκριμένες ΜΚΟ, όλα δηλ. κομμένα και ραμμένα στα μέτρα όσων υποστηρίζουν τα μνημόνια και τον Καλλικράτη.
Τεράστια η ευθύνη των περιφερειών και των δήμων
Δεκάδες περιφέρειες και δήμοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν ενταχθεί στο απεχθές πρόγραμμα δουλείας των ανέργων, μέσα σ’ αυτούς και ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας, ο δήμος Αθηναίων, ο δήμος Αμαρουσίου κ.λπ. Μόνο για την περιφέρεια Αττικής προβλέπονται 11.000 προσλήψεις με αυτούς τους όρους. Γίνεται φανερό ότι οι δήμοι, είναι το μακρύ χέρι της κυβερνητικής πολιτικής, από τους πρωτεργάτες στην προώθησή της.
Δε θα περάσουν
Το εργατικό κίνημα αλλά και το εκπαιδευτικό ειδικότερα δε θα επιτρέψει την εισβολή τέτοιων συμβάσεων στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Η εμπειρία από τη μάχη που δόθηκε για τις συμβάσεις αναπληρωτών ΕΣΠΑ είναι μεγάλη και με σοβαρές κατακτήσεις.
Καλούμε:
Τη ΔΟΕ να πάρει άμεσα απόφαση καταγγελίας, και φυσικά να δεσμευτεί ότι δε θα συμμετέχει σε αντίστοιχα.
Τους τοπικούς συλλόγους με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς να πάρουν στα χέρια τους τη μάχη ενάντια στη δουλοπαροικία στην εκπαίδευση ακυρώνοντας τα προγράμματα αυτά στους αντίστοιχους δήμους και τις περιφέρειες.
ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ
