Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή βιώνουμε, εκτός των άλλων, ό,τι πιο θλιβερό έχει συμβεί στην Εκπαίδευση στη σύγχρονη ιστορία της. Πέρα από την ισοπέδωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών στην εργασία και την υγεία, έρχεται και η κατάργηση του δικαιώματός τους για παιδεία και εκπαίδευση.
Το Υπουργείο «Παιδείας;» προχώρησε στην εφαρμογή του πιο μεσαιωνικού και αυταρχικού μέτρου που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα, την κατάργηση και (συν) χώνευση σχολείων, επικαλούμενο δήθεν την εκπαιδευτική αναβάθμιση και πρόοδο, καλύπτοντας έντεχνα το οικονομικό κίνητρο αυτής της απαράδεκτης ενέργειας που φέρνει τον πολιτισμό και την αξιοπρέπεια ενός λαού εκατοντάδες χρόνια πίσω, πιθανόν και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου έχει ξεκινήσει καιρό τώρα με όλους τους Γραμματείς και Φαρισαίους πανέτοιμους να ασπαστούν και να εκτελέσουν με υπερβάλλοντα πολιτικό και υπηρεσιακό ζήλο τις υπουργικές εντολές.
Και ξεκινάμε από τους Γραμματείς. Πρώτος και καλύτερος ο γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας υπεύθυνος για τα θέματα συγχώνευσης και κατάργησης Σχολείων στέλνει το υπουργικό φιρμάνι στον Περιφερειάρχη Εκπαίδευσης Πελοποννήσου και αυτός με τη σειρά του το στέλνει στους Δ/ντές Εκπαίδευσης κάθε Νομού. Όλοι οι προαναφερόμενοι, πιστοί στο καθήκον τους και άψογα συνεργαζόμενοι, βγήκαν παγανιά, σημείωσαν στα τεφτέρια τους τα σχολεία, έκαναν τους ψυχρούς αριθμητικούς υπολογισμούς τους, διέγραφαν και συν(χώνευαν), με τα αντικειμενικά τους κριτήρια, τηρώντας τις προϋποθέσεις που επέβαλε το Υπουργείο π.χ. αριθμός παιδιών, καταλληλότητα κτιρίων ( εδώ γελάμε), κ.α. κι ετοίμασαν τις εισηγήσεις τους για το Υπουργείο. Για να μην είναι όμως οι μόνοι ένοχοι στο έγκλημα, έβαλαν και τους Φαρισαίους των Τοπικών κοινωνιών ( Δημάρχους, Αντιδημάρχους, Προέδρους Δημοτικών Επιτροπών Παιδείας , Προέδρους Τοπικών Διαμερισμάτων και άλλους) να συνυπογράψουν. Επίσης, θέλησαν και τη γνώμη της αρένας, (βλ Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων που αλάλαζαν υπέρ των Σχολείων τους, απειλώντας Κοινοτάρχες, Δημάρχους, Διευθυντάδες Εκπαίδευσης, βουλευτές και τα «Υπουργεία τους»).
Εδώ, λοιπόν χάλασε και η μαγιά της «αντικειμενικότητας». Λειτούργησαν αυτομάτως οι τοπικοί μηχανισμοί της ρουσφετολογίας, τα πολιτικά μέσα, ο ψηφοθηρισμός ή καλύτερα ο ψηφοεκφοβισμός και πάει λέγοντας.
Οι εισηγήσεις λοιπόν, έφταναν στο Υπουργείο και αυτό αποφάσιζε, κατά βούληση, χωρίς πολιτικές πίεσης (πάλι εδώ γελάμε) ποια σχολεία τελικά καταργούνται, συγχωνεύονται, ποια θα έχουν έδρα ή λουκέτο και ποια ονοματεπώνυμο.
Και το έγκλημα είχε πλέον διαπραχθεί ! Θύματα; τα ανυποψίαστα παιδιά και oι οικογένειές τους ( που κάποιοι έπαιζαν παιχνίδια πίσω από την πλάτη τους) από τη μία και από την άλλη, οι αμήχανοι κάτοικοι των χωριών που βλέπουν για πρώτη φορά στη ζωή τους να κλείνουν τα σχολεία τους εν μια νυκτί και με συνοπτικές διαδικασίες.
Θορυβημένοι λοιπόν, κάποιοι γονείς, έτρεξαν μόνοι τους να ζητήσουν εξηγήσεις και συνάντησαν παντού Πόντιους Πιλάτους. Στο Υπουργείο Παιδείας νίπτουν τας χείρας τους , αποδίδοντας την ευθύνη στη Δημοτική Αρχή των Τοπικών Κοινωνιών. Απευθύνθηκαν στη Δημοτική Αρχή, η οποία κι αυτή νίπτει τας χείρας της, αποδίδοντας την ευθύνη στους Διευθυντές Εκπαίδευσης και το Υπουργείο Παιδείας. Πήγαν στους Διευθυντές Εκπαίδευσης και αυτοί με τη σειρά τους νίπτουν τας χείρας τους και επιρρίπτουν την ευθύνη στη Δημοτική Αρχή και τους πολιτικούς οδόντες που επηρέασαν την Υπουργική απόφαση που ήταν αντίθετη με τις εισηγήσεις. Σε ακόμη δυσκολότερη θέση βρέθηκαν οι Πρόεδροι των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων που έπαιξαν άθελά τους, το παιχνίδι των ανωτέρω, πιστεύοντας σε υποσχέσεις υπέρ των σχολείων τους και με τη συναίνεσή τους, συνέβαλαν με τις υπογραφές τους τελικά να γίνουν συνένοχοι στο έγκλημα. Είναι, όμως, οι τελευταίοι που φταίνε, γιατί οι Αρμόδιοι χειρίστηκαν πολύ καλά την αγωνία τους και τα όνειρά τους!
Το παραπάνω χρονικό φωτογραφίζει τον τρόπο με τον οποίο έκλεισε το Δημοτικό Σχολείο Σικυώνας και το Νηπιαγωγείο Μουλκίου και επίσημα πια στις 27 Ιουνίου του 2011. Μια ημερομηνία που σου προκαλεί ανατριχίλα και δέος. Δεν ακούγεται, παρά μόνο σαν αναγγελία θανάτου. Είναι στυγνή εξόντωση ιστορίας, πνοής, αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Γι΄ αυτό το λόγο θα ήθελα να υποβάλλω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε αυτούς που « δούλεψαν» για την αναβάθμιση της παιδείας, των παιδιών των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων Αρχαίας Σικυώνας και Μουλκίου:
1. Συγχαρητήρια στον γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, υπεύθυνου στα θέματα συγχώνευσης και κατάργησης σχολείων (που τυγχάνει να είναι και Κορίνθιος) για την απόφαση της συγχώνευσης των δύο σχολείων, παρόλο που παραδέχθηκε την ακαταλληλότητα του σχολικού κτιρίου που επιλέχθηκε ως έδρα. (Πρέπει να νιώθει περήφανος που αγνόησε τις νόμιμες προδιαγραφές επιλογής, θεωρώντας ότι ένα σχολείο που ενώ είναι ακατάλληλο και στέγαζε μέχρι τώρα 75 παιδιά, τι πειράζει να στεγάσει ακόμα 40! Και τι είναι τα παιδιά, κύριέ μου, κουκιά, για να μιλάς με τέτοια ανευθυνότητα για την τύχη τους και την ασφάλειά τους; Άλλη φοβερή υπουργική ατάκα: Και ποιο σχολείο στην Ελλάδα έχει υποδομές που θα πρέπει να έχει και του Μουλκίου;)
2. Συγχαρητήρια στον Περιφερειάρχη Εκπαίδευσης Πελοποννήσου και στο Δ/ντή Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που παρόλη την εμπειρία τους στο πολιτικό κουρμπέτι δεν προνόησαν τις αντιδράσεις και τις παρεμβάσεις στις εισηγήσεις τους. Γιατί προτείνατε δυο σχολεία τα οποία βρίσκονταν σε μια ιδιόρρυθμη κατάσταση; Κανένα από τα δύο δεν πληροί τις προδιαγραφές. Το ένα δεν μπορεί να μετακινηθεί λόγω μεγάλου αριθμού παιδιών και το άλλο δεν μπορεί να μετακινηθεί σε ένα παραμελημένο προκατασκευασμένο κτίριο του 1970 αμφίβολης υγιεινής, με αίθουσα λυόμενη και χωρίς τουαλέτες! (Πρέπει να νιώθετε περήφανοι κι εσείς που στην υπηρεσιακή σας θητεία γίνατε ο Δούρειος Ίππος έχοντας μοιραία χρεωθεί το κλείσιμο ενός σχολείου στο οποίο μάλιστα έχετε υπηρετήσει! )
3. Συγχαρητήρια στο Δήμαρχο και τον Πρόεδρο της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Σικυωνίων για την πολιτική ευθιξίας και «δημοκρατικότητας» που επιδείξατε!
4. Συγχαρητήρια στην Πρόεδρο του Τοπικού Διαμερίσματος Μουλκίου και στην Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Μουλκίου για το δυναμισμό τους, που με τις ενέργειές τους διευκόλυναν αφάνταστα το Υπουργείο και το Δήμο να απαλλαχθεί από την υποχρέωση να χτίσει ένα σύγχρονο Σχολείο που επιβάλλει η περίσταση, υποστηρίζοντας το δικό τους κτίριο ως κατάλληλο . Δικαίωμά σας να το υποστηρίζετε αλλά καταδικάσατε τα παιδιά δύο τοπικών διαμερισμάτων για ακόμη 20 χρόνια να κάνουν μάθημα σε ένα (από όλους τους ιθύνοντες παραδεκτό) ακατάλληλο κτίριο. (Στον αγιασμό του Σεπτέμβρη θα πρέπει να νιώθετε περηφάνια για την Πύρρεια νίκη σας και το εξαθέσιο σχολείο σας, που στο βωμό του, θυσιάσατε και το Νηπιαγωγείο σας!)
5. Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Τοπικού Διαμερίσματος Αρχαίας Σικυώνας και στον Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που πίστεψαν στο παραμύθι και το όραμα του εξαθέσιου Σχολείου Σικυώνας και υπέγραψαν αδιαμαρτύρητα υπέρ της συγχώνευσης, αδιαφορώντας για τη βούληση του άλλου χωριού καθώς και τη μη δυναμική του αγώνα τους. (Για να νιώθουμε όμως περήφανοι ότι εκτελούμε σωστά και αντικειμενικά τα καθήκοντα ενός <<εκλεγμένου>> προέδρου, πρέπει να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και όχι όταν το αποτέλεσμα γυρνά εναντίον μας, να εγκαταλείπουμε αμαχητί και με τη μέθοδο του στρουθοκαμηλισμού να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, αφήνοντας τους άλλους γονείς ξεκρέμαστους!)
Θα παρακαλούσα να μην μπει κανείς στον κόπο να μου ανταπαντήσει , γιατί δεν μπορώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας!
Η λαϊκή ετυμηγορία ούτως ή άλλως έχει βγει για όλους σας!
Ρότσιου Άννα.
Δασκάλα του πρώην 3/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Σικυώνας.
Ζωή σε Σας!
