Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Αλλη μια λίστα, με αμοιβές υπαλλήλων, υπέβαλε, τη βδομάδα που πέρασε, ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Ντίνος Ρόβλιας. Ο κατάλογος αυτή τη φορά αφορούσε 166 εργαζομένους στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης Μείζονος Βόλου (ΔΕΥΑΜΒ).
«Αποκάλυψη-σοκ για τη ΔΕΥΑΜ Βόλου, μισθοί Κροίσων, μυθικές απολαβές, αμοιβές- σκάνδαλο, μισθοί-πρόκληση, απίστευτες αμοιβές, ιδού τα ρετιρέ» μερικοί από τους τίτλους που συνόδευσαν το ρεπορτάζ σε ηλεκτρονικές και έντυπες εκδόσεις.
Σύμφωνα με τον κατάλογο που κατέθεσε ο υφυπουργός, μεταξύ άλλων προκύπτουν τα εξής προκλητικά και σκανδαλώδη: χημικός μηχανικός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης αμείφθηκε για τη χρονιά που πέρασε με 56.519 ευρώ και οξυγονοκολλητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με 37.303 ευρώ, μικτά εννοείται.
Μας είπε λοιπόν ο κ. Ρόβλιας ότι ένας υπάλληλος μιας δημοτικής υπηρεσίας που ασκεί ένα επάγγελμα, το οποίο εντάσσεται στη λίστα βαρέων και ανθυγιεινών, αμείβεται με καθαρές απολαβές σχεδόν 2.000 ευρώ το μήνα και ένας άλλος, που αφιέρωσε δεν ξέρω πόσα χρόνια στα θρανία για να σπουδάσει χημικός μηχανικός, με λιγότερα από 2.800 ευρώ. Τέτοια πρόκληση!
Χωρίς, όμως, ο υφυπουργός να δώσει λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα, μεταπτυχιακά, γλώσσες, αριθμός τέκνων, πολυετίες, υπερωρίες, επιδόματα και άλλα τέτοια δευτερευούσης σημασίας, όπως αποδεικνύεται καθημερινά για την κυβέρνηση που υπηρετεί, στοιχεία. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Ποιος του τα ζήτησε; Ετσι κι αλλιώς, τα περισσότερα ΜΜΕ, σαν έτοιμα από καιρό, υιοθέτησαν αβίαστα την άποψη του υφυπουργού για «αμοιβές που προκαλούν την κοινωνία».
Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση καταφεύγει σε τέτοιου είδους πρακτικές και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Εξάλλου, από την εποχή του καταλληλότερου Σημίτη, που πρωτοεισήγαγε τον όρο «κοινωνικός αυτοματισμός», μέχρι σήμερα έχουν παρέλθει έτη πολλά. Το εκσυγχρονιστικό μοντέλο εξελίσσεται, το όραμα της ισχυρής Ελλάδας ολοκληρώνεται.
Λίστες λοιπόν. Χορτάσαμε λίστες. Οταν ετοίμαζαν την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ μάς γέμισαν λίστες με εργαζομένους στο λιμάνι. Μετά ήρθε η σειρά του ΟΣΕ. Αργότερα ακολούθησαν λίστες με εργαζομένους στις αστικές συγκοινωνίες. Μετά ακολούθησαν οι εργαζόμενοι του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τώρα είναι η ώρα των δημοτικών επιχειρήσεων. Πού και πού πετάνε και καμιά λίστα, όπως αυτή με τις 6.000 επιχειρήσεις που χρωστάνε στο Δημόσιο και δεν πρόκειται να πληρώσουν ποτέ, έτσι για να θολώσουν τα νερά. Ο στόχος όμως ένας: κοινωνικός αυτοματισμός και όλοι εναντίον όλων.
Ο κ. Ρόβλιας, λοιπόν, θεωρεί πως ένας οξυγονοκολλητής που αμείβεται με 2.000 ευρώ μηνιαίως προκαλεί την κοινωνία. Τον ρωτώ λοιπόν: Πόσα πρέπει να παίρνει; 300, 500 ή μήπως κι αυτά είναι πολλά; Κομπάζει ο κ. υφυπουργός πως θα προχωρήσει σε εξορθολογισμό των «αποδοχών που προκαλούν την κοινωνία, όχι μόνο για λόγους δημοσιονομικούς, αλλά πρωτίστως για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης». Μα, έτσι όπως πάνε, σύντομα σε αυτή τη χώρα οι εργαζόμενοι θα είναι ελάχιστοι και οι μισθοί ψίχουλα. Και φοβάμαι πως με τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα που έχουν υπογράψει, ακόμα και τα 300 ευρώ θα είναι μισθός που κατ' αυτούς θα προκαλεί την κοινωνία.
Επιμένει όμως η κυβέρνηση στην εκστρατεία κατασυκοφάντησης των εργαζομένων και ευελπιστεί ότι -με την αρωγή των ΜΜΕ- θα οξύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις και θα ενεργοποιήσει στο μέγιστο τον κοινωνικό αυτοματισμό, ώστε να ολοκληρώσει το πιο αντιλαϊκό σχέδιο που έχει παρουσιαστεί ποτέ σε αυτή τη χώρα.
Εχουν συμμαχήσει με το παράλογο και γαία πυρί μιχθήτω. Γιατί ο κ. Ρόβλιας, όπως και οι περισσότεροι υπουργοί, μας έχει διαβεβαιώσει πως «δεν θα θιγούν τα μικρά και μεσαία εισοδήματα». Και την ίδια στιγμή δίνει στη δημοσιότητα λίστες με εργαζομένους που παίρνουν 1.800 ευρώ το μήνα. Τόση ξεδιαντροπιά. Τα 1.800 ευρώ θεωρούνται πια ρετιρέ!
Το επίσης παράλογο είναι ότι ο υφυπουργός δεν ασχολείται στο ελάχιστο με το τι ο «διαπομπευμένος» παράγει. Δεν μας λέει τι κάνει, αν χρειάζεται ή δεν χρειάζεται. Δεν μας λέει αν προσλήφθηκε παράνομα ή όχι. Δεν τον κατηγορεί ότι είναι ρουσφέτι του δημάρχου. Δεν δίνει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι πήρε παρανόμως και με τρόπο πλάγιο αυξήσεις. Απλώς τον διαπομπεύει γιατί πληρώνεται ως εργαζόμενος!
Μα καλά, οι ίδιοι δεν ήταν που ήθελαν ένα κράτος αποκεντρωμένο, μια αυτοδιοίκηση ισχυρή, αυτόνομη και λειτουργική; Πώς θα γινόταν αυτό, χωρίς ανθρώπους; Εξάλλου, αν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται, τότε γιατί τους προσέλαβαν; Γιατί επιβάρυναν το κοινωνικό σύνολο με δαπάνες περιττές και αχρείαστες; Γιατί ισοπέδωσαν τον ιδιωτικό τομέα; Μη σκεφτεί κανείς πως περιμένω απάντηση...
Θα ήθελα μόνο να επισημάνω στον κ. Ρόβλια πως ο χημικός μηχανικός της Δημοτικής Επιχείρησης Βόλου, που έλαβε ετήσιες αποδοχές 56.519 ευρώ, απέδωσε και θα αποδώσει, σε φόρους και έκτακτες εισφορές, το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 17.000-18.000 ευρώ. Και το πιθανότερο είναι το παιδί του, όπως και το δικό μου παιδί, να μην έχει πάρει βιβλία στο σχολείο που πηγαίνει.
Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στον υφυπουργό ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός έχει πολλά ποδάρια. Κι αντί η κοινωνία να ασχολείται με το πόσα παίρνει ένας οξυγονοκολλητής στον Βόλο, να ασχοληθεί με το πόσα παίρνει ένας υφυπουργός, με τι αυτοκίνητα κυκλοφορεί, πόσα γραφεία έχει, πόσους υπαλλήλους απασχολεί, τι bonus και τι παροχές τού εξασφαλίζει η δουλειά του, και άλλα τέτοια που προκαλούν περισσότερο. Και βέβαια τι έργο παράγει...
Πείτε με λαϊκιστή.
πηγή: Ελευθεροτυπία
