Πόσο μπορεί να κοστίσει μια φωτογραφική ρύθμιση νόμου για την αγορά ενέργειας, μια προσθήκη μόλις τρεισήμισι γραμμών, στους Ελληνες καταναλωτές ρεύματος; Όχι πολλά, μόνο….4,3 δισ. ευρώ !!!
Τόσο βγάζουν επίσημοι υπολογισμοί αν τελικά η κρυμμένη ρύθμιση του άρθρου 197 στο νομοσχέδιο για τη «Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου, για Ερευνα, Παραγωγή και Δίκτυα Μεταφοράς Υδρογονανθράκων» γίνει νόμος. Ποιόν φωτογραφίζει η ρύθμιση; Τον παλιό μας γνώριμο παραγωγό αλουμινίου, τον ΟΜΙΛΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ!
Στο σχέδιο νόμου και ειδικότερα στις «λοιπές διατάξεις» είναι φυτεμένη μια προσθήκη-βόμβα, βάσει της οποίας καταργείται ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των 35 MW που έπρεπε να έχουν οι μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), με φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, ώστε η ενέργεια που παράγουν να απορροφάται κατά προτεραιότητα και να αμείβεται με εγγυημένη τιμή.
Με την προτεινόμενη ρύθμιση, στο νομοσχέδιο που προωθεί το ΥΠΕΚΑ, δίνεται προτεραιότητα και στα ρυπογόνα καύσιμα έναντι των καθαρών μορφών ενέργειας και επιβαρύνονται βάναυσα οι καταναλωτές.
Με τις σημερινές τιμές φυσικού αερίου, η εγγυημένη τιμή στην οποία θα πουλάει ενέργεια μια μονάδα ΣΗΘΥΑ ισχύος 350 MW κινείται σήμερα στα 130 ευρώ ανά Mwh. Τιμή υψηλότερη κατά 50% από αυτή των αιολικών πάρκων και κατά 48% των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών.
Μια άρση λοιπόν του περιορισμού των 35 MW για την αποζημίωση της ενέργειας από ΣΗΘΥΑ με ορυκτά καύσιμα θα οδηγήσει σε εξακοντισμό του ειδικού τέλους ΑΠΕ που πλέον βλέπουμε στους αναλυτικούς λογαριασμούς ρεύματος. Ετσι ο καταναλωτής θα φορτωθεί με τον ψευδεπίγραφο τίτλο για τέλη υπέρ ΑΠΕ, όμως θα πληρώνει τα σπασμένα στην πραγματικότητα.
Η συνολική ετήσια επίπτωση στο Ειδικό Τέλος ΑΠΕ για την απορρόφηση κατά προτεραιότητα της ενέργειας μιας μονάδας Συμπαραγωγής Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) ισχύος 350 MW θα είναι της τάξεως των 175 εκατ. ευρώ. Και για μια 25ετία που είναι ο χρόνος ζωής μιας τέτοιας μονάδας 4,3 δισ. ευρώ! Ποσό που θα μετακυλισθεί στους συνήθεις... ανυποψίαστους καταναλωτές
Μεγάλος ωφελημένος ο όμιλος Μυτιληναίου, ο μόνος δηλαδή που κατέχει μια μονάδα συμπαραγωγής 334 MW στις εγκαταστάσεις τής Αλουμίνιον. Υπενθυμίζεται ότι η σχετική μονάδα αδειοδοτήθηκε με σκοπό να καλύπτει ενεργειακά τις υψηλές ανάγκες τής Αλουμίνιον και έλαβε και κρατική επιδότηση ύψους 16 εκατ. ευρώ.
Το 2008, μαγικά, αυτή η άδεια παραγωγής μετετράπη και το ρεύμα πωλείται χονδρικώς αντί να ιδιοχρησιμοποιείται. Η χονδρική μέση τιμή ρεύματος που σήμερα εισπράττει η Αλουμίνιον είναι 55 ευρώ ανά Mwh. Βάσει της προωθούμενης ρύθμισης θα είναι 110 ευρώ. Δηλαδή, όσο πληρώνεται η μεγαβατώρα στις μονάδες ΑΠΕ. Καλό, ε;
Αυτή είναι βέβαια η τελευταία από τις τέσσερις πράξεις του θεατρικού έργου «Ελληνικές κυβερνήσεις και όμιλος Μυτιληναίου
Πράξη πρώτη: Η προηγούμενη κυβέρνηση (Νέα Δημοκρατία) ενδίδει στις αφόρητες πιέσεις του ομίλου και συναινεί στην μετατροπή της μονάδας συμπαραγωγής (ΣΗΘ), ισχύος 334 MW, της Αλουμίνιον Α.Ε. από αυτοπαραγωγό σε παραγωγό, ρύθμιση από την οποία, ήδη, επωφελείται ο όμιλος, αφού πουλάει το ρεύμα στο σύστημα πολύ ακριβότερα από όσο το αγοράζει.
Πράξη δεύτερη: Η επίμονη προσπάθεια της Αλουμίνιον Α.Ε. να αντιμετωπιστεί η μονάδα από απλή μονάδα συμπαραγωγής (ΣΗΘ) ως μονάδα υψηλής αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), ώστε να εκμεταλλευτεί τις διατάξεις του νόμου 3734/2009
Πράξη τρίτη: Η λειτουργία επί 3 χρόνια της συγκεκριμένης μονάδας, χωρίς άδεια λειτουργίας, με την επίκληση του επιχειρήματος ότι πρέπει να υπάρξουν οι αναγκαίες ρυθμίσεις στους κώδικες διαχείρισης και συναλλαγών του συστήματος. Το αποτέλεσμα να προμηθεύεται το σύστημα ηλεκτρική ενέργεια από μονάδα, που για τις αρμόδιες αρχές είναι “ανύπαρκτη”.
Πράξη τέταρτη: Η προσπάθεια του Υπουργείου, με τη συγκεκριμένη φωτογραφική ρύθμιση του άρθρου 197, όχι μόνο να επικυρωθεί η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης μονάδας σαν ΣΗΘΥΑ, αλλά και να αντιμετωπιστεί τιμολογιακά με πολιτική ανάλογη αυτής των ΑΠΕ. Με λίγα λόγια, επιδοτείται από την πολιτεία η τιμή αγοράς του ρεύματος από τη συγκεκριμένη μονάδα της Αλουμίνιον Α.Ε., επιβαρύνοντας με ένα τεράστιο κόστος το λογαριασμό του ειδικού τέλους των ΑΠΕ, κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν, φυσικά, οι πολίτες, μέσω των λογαριασμών του ρεύματος.
Την αντίδρασή τους στη διάταξη αυτή μας έχουν ανακοινώσει με ΔΤ τους και κόμματα όπως ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ. Οι τελευταίοι μάλιστα, έφεραν το θέμα με ερώτηση και στο Ευρωκοινοβούλιο, αν δηλαδή η Κομισιόν:
1. Είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την ενέργεια και ειδικότερα για την προώθηση των ΑΠΕ, η υποστήριξη μονάδων ΣΗΘΥΑ φυσικού αερίου με όρους ευνοϊκότερους ακόμα και εκείνων για τις ΑΠΕ
2. Πώς θα διασφαλίζεται ότι η παραγωγή από ΑΠΕ θα απορροφάται κατά προτεραιότητα ανώτερη από ό,τι η ενέργεια που θα παράγεται από μονάδες ΣΥΘΗΑ;
3. Συμφωνεί με τις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης να αποζημιώνονται οι παραγωγοί ΣΥΘΗΑ από το Ειδικό Τέλος ΑΠΕ που πληρώνουν οι έλληνες καταναλωτές για την προώθηση των ΑΠΕ
Αναρωτιέται κανείς αν ένα τέτοιο νομοθέτημα που προκλητικά ευνοεί ορισμένους επιχειρηματίες γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τις τοπικές οικονομίες που βλάπτονται και αντιδρούν, είναι εκπονημένο από κυβέρνηση που χρέος έχει να προστατεύει τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών και το φυσικό μας πλούτο,ή από εκπροσώπους της εταιρείας! Τέτοια υποτέλεια!
K.M.
