Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...

«Ν’ ακολουθήσετε τη φωνή της συνείδησής σας ….»

Αν αναρωτιόμαστε τι πρέπει να ειπωθεί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς , που το μέλλον θαμπώνει και «οχτροί μπαίνουν στην πόλη»,για να πείσει και πάλι τη νέα γενιά ότι αξίζει η διεκδίκηση του μέλλοντός της , ότι το αύριο που της αξίζει περνάει από το «νοείν» και το «πράττειν», αυτά τα λίγα λόγια του δάσκαλου Δημήτρη Γληνού, τόσες και τόσες δεκαετίες πριν, φαντάζουν σήμερα πιο επίκαιρα, πιο ζωντανά από ποτέ
«Αγαπητοί μου νέοι,
Μ’ ερωτάτε να σας πω κι εγώ, ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σας και φυσικά ποιον από όλους να ακολουθήσετε. Ίσως αρμοδιότεροι απ’ όλους εμάς της ώριμης γενιάς, είσαστε ‘σεις οι ίδιοι, για να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα. …..……μπορείτε βέβαια να ακούσετε τι θα σας πούμε εμείς οι άλλοι, να τραβήξετε όμως το δρόμο, που θα νιώσετε μέσα σας να σας δείχνει με εσωτερική αναγκαιότητα ο ίδιος σας ο εαυτός.
………..πιστευω, πως είναι των αδυνατων αδυνατο να ξεχωρισει κανεις οποιοδηποτε κλαδο της ανθρωπινης πνευματικης ενεργειας από την πολιτικη. Γιατι ο ανθρωπος ουτε σαν ατομο (που ουσιαστικα δεν υπαρχει) ουτε σαν συνολο, μπορει να μεταβληθει ποτε σ’ένα απλο και μονο θεωρητικο πλασμα. Ζωη σημαινει ενεργεια και τροπος ενεργειας. Τροπος ενεργειας σημαινει πολιτικη, ειτε συνειδητη, ειτε όχι. Γιατι δεν υπαρχει ενεργεια του ανθρωπου, που δεν είναι κοινωνικα καθορισμενη.

……….ποια είναι η σχεση, που κάθε φορα, σε κάθε ιστορικη στιγμη της ανθρωποτητας, υπαρχει αναμεσα στο «είναι», στο «νοειν» και στο «πραττειν»; Η μονη απαντηση, που μπορειτε να εχετε σε μιαν αντικειμενικη ερευνα του προβληματος αυτου, είναι, πως σε κάθε στιγμη της ιστορικης διαδρομης, σε κάθε ανθρωπινη κοινωνια, το «είναι», το «νοειν» και το «πραττειν» είναι αλληλενδετα και αλληλεξαρτημένα. Το είναι, δηλαδη οι αντικειμενικοι οροι της ανθρωπινης ζωης, καθοριζουν τη γνωση και αυτή οδηγει την πραξη, που από την άλλη μερια κι αυτή είναι κάθε φορα το κινητρο και το κριτηριο της γνωσης. Και η πραξη παλι με τη γνωση μαζι επιδρουνε επανω στην πραγματικοτητα και την μεταβαλλουν. . Γι’ αυτό και η ταξη, που αρχει κάθε φορα, θελει από τη μια μερια να μονοπωλει και να κοντρολαρει τη γνωση, δηλαδη την επιστημη και από την άλλη μερια να χωριζει από αυτή το «πρεπει»
Δημήτρης Γληνός(απόσπασμα από ομιλία)

                                                            (Για την αντιγραφή)      Κ.Μ.