Και τι να πεις τώρα; Ότι ήταν κοπρίτες του Δημοσίου; Ότι ήταν συντεχνίες βολεμένων; Ότι τους έβγαλε στο δρόμο ο ΣΥΡΙΖΑ; Μα εκεί ήταν όλοι. Ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα, ο φοιτητής, ο μαθητής, ο αυτοαπασχολούμενος, ο αγρότης, ο δεξιός, ο αριστερός, ο κεντρώος, ο οικολόγος. ΟΛΟΙ! Και σε λίγες μέρες θα έχουν συγκεριμένα αιτήματα, θα πρέπει να τους αντιμετωπίσεις θέλεις δε θέλεις.
Ακόμα και το βαρύ πυροβολικό της κυβερνητικής προπαγάνδας (αυτός που τα τρώγαμε μαζί όταν ήμουν 5 χρονών) εξαφανίστηκε. Και μετά από τηλεφωνήματα σε γνωστούς και φίλους, ένας από αυτούς, ο Δημητράκης (πρώην βιομήχανος στο επάγγελμα), έκανε το καθήκον του και ξελάσπωσε τον κολλητό από τη δύσκολη θέση που είχε βρεθεί. "'Ακου να δεις Γιώργο", του λέει. "Ο φόβος φυλάει τα έρμα. Θα τους πούμε, ότι αν δε συμφωνήσουν με τα μέτρα ΜΑΣ, θα βγούμε απ' το ευρώ, να χεστούν απάνω τους. Αυτοί εκεί κάτω μέχρι χθες έβλεπαν ρεπορτάζ από Μύκονο στο STAR και τώρα το παίζουν ότι ξεψαρώσανε. Δε θα πάρουν χαμπάρι τίποτα.". "Καλά τα λές Μητσάρα μου, αλλά εμένα πια δε με πιστεύουν. Εδώ μου ζωγραφίζουν ελικόπτερα στα πανό τους, με ντύνουν πινόκιο και με κρεμάνε στις κολόνες".
"Δε χρειάζεται να μιλήσεις εσύ. Θα βάλουμε έναν δικό τους να τους τα πει. Ξέρεις, από αυτούς τους αγωνιστές με το αριστερό παρελθόν. Αυτούς τους πιστεύει ακόμα ο κόσμος. Και μετά θα τους πούμε: δημοψήφισμα θέλετε; Πάρτε το! ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο ευρώ;;; Αν ψηφίσουν ΝΑΙ θα το βουλώσουν και θα πάνε σπίτια τους, αν πάλι ψηφίσουν ΟΧΙ, τους γυρνάμε στη δραχμή κι ερχόμαστε με τα 280 δισ. από Ελβετία κι αγοράζουμε τα πάντα. Καλά να είμαστε κι εμείς και τα κορόιδα και μια χαρά θα περάσουμε."
Και κάπως έτσι βγήκε η συντρόφισσα Μαρία να καθαρίσει. Και μας είπε ότι στο γραφείο της στις Βρυξέλλες, βγήκε ένας μπαμπούλας από το ντουλάπι και είπε ότι θα πετάξει έξω απ' το ευρώ τους Έλληνες που το παίζουν μάγκες. Και που ξέρεις, ο μπαμπούλας μπορεί να μιλάει κι άλλες γλώσσες, να το πει αύριο και στα ισπανικά, τα πορτογαλικά, τα ιταλικά κλπ."
Κι εσύ λες στο παιδί σου να αγωνιστεί για τη ζωή του. Και σου απαντάει, "γιατί πατέρα; για να με εξαπατήσουν όπως εσένα που έτρεχες μαζί με τη Δαμανάκη στα Πολυτεχνεία και τώρα χρωστάς 2 δάνεια κι αυτή άλλαξε τρία κόμματα για να βολέψει τελικά καρέκλα στις Βρυξέλλες;"
Το βουλώνεις. Γυρνάς στον καναπέ και ανοίγεις την τηλεόραση για να ακούσεις τις φοβέρες τους και να σου ανακοινώσουν τα επόμενα μέτρα...
Μα οι άλλοι έχουν ξυπνήσει και είναι ήδη στις πλατείες. Γιατί δεν τους πιστεύουν, δεν τους εμπιστεύονται και δεν τους φοβούνται πια. Κι έρχεται κι η σειρά σου. Που ο πιτσιρικάς θα τα πάρει στο κρανίο, θα σε τραβήξει απ' το χέρι και θα σου πει να κατεβείτε μαζί. Χωρίς εργατοπατέρες και χωρίς φωτισμένους ηγέτες. Γιατί απλά δε γίνεται αλλιώς εδώ που φτάσαμε...
Δ. Ηλιόπουλος
