Ο καιρός, σε μια τραγική σύμπτωση, ήρθε να υπογραμμίσει την κατάσταση της χώρας και της οικονομίας διαψεύδοντας τη λαϊκή ρήση «από Μάρτη καλοκαίρι». Ψύχος και πάγος! Και ως γνωστόν ο πάγος καίει και καταστρέφει.
Την ώρα που κάποιοι κλαίνε γιατί δεν εκκινεί η «ανάπτυξη» και δεν ευοδώνονται οι υποσχέσεις για επενδύσεις από τις οποίες περίμεναν ότι θα κονομήσουν ακόμη και τώρα, οι εργαζόμενοι βαδίζουν σε πάγο λεπτό που θρυμματίζεται σιγά σιγά, σπάει και τους καταπίνει. Ισοπέδωση επαγγελματιών, αθρόες μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, απολύσεις (οι οποίες πλέον εκτός από φτηνές για τον εργοδότη θα είναι «ανώδυνες» και για το κράτος), απειλές, εργοδοτικές αυθαιρεσίες, αυταρχισμός, δημιουργούν συνθήκες όχι για παραγωγικότητα, αλλά για αέναες διενέξεις κι αναταραχές στους εργασιακούς χώρους. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το «πάγωμα» έως την εξαφάνιση κάθε κοινωνικής δαπάνης. Δημόσια υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση έχουν μεατατραπεί σε «απειλούμενα» είδη, των οποίων η σταδιακή απώλεια καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα σε ανέργους, μιθωτούς και συνταξιούχους. Εδικά για τους τελευταίους η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να τους μειώσει το περίφημο... προσδόκιμο ζωής!
Κι όμως η κυβερνητική παρέα βάσισε τις προβλέψεις της για έσοδα σε αυτή την κοινωνία την οποία η ίδια προηγουμένως εξαθλίωσε. Τι να περιμένει κανείς από παγωμένους ψυχισμούς που αντιλαμβάνονται την κοινωνία ως άρρωστο προς θεραπεία...
Από το Μαρικάκι
Για τη Αντιγραφή
Αντώνης Γιάνναρος
