Η αποδοχή των απαιτήσεων των διεθνών τοκογλύφων δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση λύση προς το συμφέρον του λαού.
Αφού η χώρα πτώχευε τον Μάη του 2010 (τότε που το ΑΕΠ ήταν 230δις και το χρέος 320δις) είναι προφανές πως θα βρεθούμε εντελώς διαλυμένοι και ξεπουλημένοι όταν μετά την εφαρμογή του μνημονίου το ΑΕΠ θα έχει πέσει κάτω από τα 200δις, το χρέος θα έχει φτάσει τουλάχιστον στα 500δις και στο μεταξύ θα έχουμε χαρίσει όλες την περιουσία του Δημοσίου στους τοκογλύφους.
Τα χρήματα που μας δανείζουν με δόσεις οι τοκογλύφοι, δεν φτάνουν ποτέ στην Ελλάδα. Πάνε απευθείας στην αποπληρωμή παλαιότερων τόκων στο εξωτερικό. Τους μισθούς και τις συντάξεις τα πληρώνουμε με τα δικά μας λεφτά, με τους φόρους μας, το ΦΠΑ και τις εισφορές μας.
Αν δεν πάρουμε τη δόση μας, οι μόνοι που δεν θα πληρωθούν είναι οι τοκογλύφοι. Αν μάλιστα παύσουμε τις πληρωμές στους τοκογλύφους θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις για να ξεκινήσει η ανάπτυξη.
Η έξοδος από την καταστροφή μπορεί με συντονισμένο αγώνα να επιβληθεί από τον ελληνικό λαό στα ξένα και τα ντόπια συμφέροντα.
Η σωτηρία πιστεύουμε πως βρίσκεται προς τις παρακάτω κατευθύνσεις:
1) Εξαγορά από το Δημόσιο όλων των ιδιωτικών τραπεζών, ώστε να είναι εγγυημένες όλες οι αποταμιεύσεις των πολιτών, όπως και ο μηχανισμός στήριξης των επιχειρήσεων. Με την εξαγορά των τραπεζών, περνάει άμεσα υπό τον έλεγχο του κράτους και το 1/3 του χρέους του. Με περίπου 6δις, το κράτος μπορεί να ελέγξει 120δις χρέους.
2) Καταγγελία ως παράνομου και αντισυνταγματικού του μνημονίου, διαγράφοντας ως μη γενόμενους όλους τους νόμους που βασίστηκαν στις επιταγές του.
3) Δήμευση της περιουσίας όσων συμμετείχαν με τις πράξεις τους στην κατάρρευση της χώρας. Η προδοσία δεν παραγράφεται!
4) Λογιστικός έλεγχος του χρέους για να διαγραφεί ως ύποπτο και παράνομο το μεγαλύτερο μέρος του. Κάτι που έκαναν πρόσφατα τόσο ο Ισημερινός όσο η Αργεντινή και βελτιώθηκε άμεσα το βιοτικό επίπεδο των δύο λαών. Μετά από αυτά τα δύο βήματα το χρέος θα έχει πέσει περίπου στο 80% του ΑΕΠ και θα είμαστε –από αυτή την άποψη- καλύτεροι και από τη Γερμανία.
5) Συμμαχία με τις άλλες χώρες τις νότιας Ευρώπης για αλλαγή της Συνθήκης, ώστε να εξισορροπούνται οι τελωνιακοί δασμοί που χάνονται από την εισαγωγή των προϊόντων που παράγονται στον Βορρά, μέσα από ειδικό λογαριασμό αλληλεγγύης. Η Ελλάδα έτσι μπορεί να διεκδικήσει περίπου 5δις ευρώ το χρόνο για την ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της.
6) Εξοντωτική φορολογία της βραχυπρόθεσμης χρηματιστηριακής και χρηματοπιστωτικής αγοράς.
7) Αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων σε ειδική επενδυτική δημόσια τράπεζα ώστε να αυξηθεί η εισροή επενδυτικών κεφαλαίων που θα χρησιμοποιηθούν για δημόσια αναπτυξιακά έργα. Γιατί να δανειζόμαστε με 6% από τη Τρόϊκα; Ας βάλει αυτή η τράπεζα 6% επιτόκιο για διετείς κλειστές καταθέσεις από το εξωτερικό.
8) Παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας, μέσα από ένα πρόγραμμα στοχευμένων σε ειδικούς τομείς, δημοσίων επενδύσεων.
Αφού η χώρα πτώχευε τον Μάη του 2010 (τότε που το ΑΕΠ ήταν 230δις και το χρέος 320δις) είναι προφανές πως θα βρεθούμε εντελώς διαλυμένοι και ξεπουλημένοι όταν μετά την εφαρμογή του μνημονίου το ΑΕΠ θα έχει πέσει κάτω από τα 200δις, το χρέος θα έχει φτάσει τουλάχιστον στα 500δις και στο μεταξύ θα έχουμε χαρίσει όλες την περιουσία του Δημοσίου στους τοκογλύφους.
Τα χρήματα που μας δανείζουν με δόσεις οι τοκογλύφοι, δεν φτάνουν ποτέ στην Ελλάδα. Πάνε απευθείας στην αποπληρωμή παλαιότερων τόκων στο εξωτερικό. Τους μισθούς και τις συντάξεις τα πληρώνουμε με τα δικά μας λεφτά, με τους φόρους μας, το ΦΠΑ και τις εισφορές μας.
Αν δεν πάρουμε τη δόση μας, οι μόνοι που δεν θα πληρωθούν είναι οι τοκογλύφοι. Αν μάλιστα παύσουμε τις πληρωμές στους τοκογλύφους θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις για να ξεκινήσει η ανάπτυξη.
Η έξοδος από την καταστροφή μπορεί με συντονισμένο αγώνα να επιβληθεί από τον ελληνικό λαό στα ξένα και τα ντόπια συμφέροντα.
Η σωτηρία πιστεύουμε πως βρίσκεται προς τις παρακάτω κατευθύνσεις:
1) Εξαγορά από το Δημόσιο όλων των ιδιωτικών τραπεζών, ώστε να είναι εγγυημένες όλες οι αποταμιεύσεις των πολιτών, όπως και ο μηχανισμός στήριξης των επιχειρήσεων. Με την εξαγορά των τραπεζών, περνάει άμεσα υπό τον έλεγχο του κράτους και το 1/3 του χρέους του. Με περίπου 6δις, το κράτος μπορεί να ελέγξει 120δις χρέους.
2) Καταγγελία ως παράνομου και αντισυνταγματικού του μνημονίου, διαγράφοντας ως μη γενόμενους όλους τους νόμους που βασίστηκαν στις επιταγές του.
3) Δήμευση της περιουσίας όσων συμμετείχαν με τις πράξεις τους στην κατάρρευση της χώρας. Η προδοσία δεν παραγράφεται!
4) Λογιστικός έλεγχος του χρέους για να διαγραφεί ως ύποπτο και παράνομο το μεγαλύτερο μέρος του. Κάτι που έκαναν πρόσφατα τόσο ο Ισημερινός όσο η Αργεντινή και βελτιώθηκε άμεσα το βιοτικό επίπεδο των δύο λαών. Μετά από αυτά τα δύο βήματα το χρέος θα έχει πέσει περίπου στο 80% του ΑΕΠ και θα είμαστε –από αυτή την άποψη- καλύτεροι και από τη Γερμανία.
5) Συμμαχία με τις άλλες χώρες τις νότιας Ευρώπης για αλλαγή της Συνθήκης, ώστε να εξισορροπούνται οι τελωνιακοί δασμοί που χάνονται από την εισαγωγή των προϊόντων που παράγονται στον Βορρά, μέσα από ειδικό λογαριασμό αλληλεγγύης. Η Ελλάδα έτσι μπορεί να διεκδικήσει περίπου 5δις ευρώ το χρόνο για την ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της.
6) Εξοντωτική φορολογία της βραχυπρόθεσμης χρηματιστηριακής και χρηματοπιστωτικής αγοράς.
7) Αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων σε ειδική επενδυτική δημόσια τράπεζα ώστε να αυξηθεί η εισροή επενδυτικών κεφαλαίων που θα χρησιμοποιηθούν για δημόσια αναπτυξιακά έργα. Γιατί να δανειζόμαστε με 6% από τη Τρόϊκα; Ας βάλει αυτή η τράπεζα 6% επιτόκιο για διετείς κλειστές καταθέσεις από το εξωτερικό.
8) Παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας, μέσα από ένα πρόγραμμα στοχευμένων σε ειδικούς τομείς, δημοσίων επενδύσεων.
9) Επανακρατικοποίηση όλων των υποδομών, των ΔΕΚΟ και των κρίσιμων παραγωγικών επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΠΕ, ΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΤΤ, Εθνικών Οδών κλπ).
10) Σύγκληση Εθνοσυνέλευσης για την επανίδρυση της Ελληνικής Δημοκρατίας και την αλλαγή του Συντάγματος με σαφή αμεσοδημοκρατική κατεύθυνση, που να εξασφαλίζει τη διαφάνεια και τον κοινωνικό έλεγχο των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα.
Δεν διεκδικούμε ούτε το αλάθητο, ούτε την αποκλειστικότητα. Αλλά πιστεύουμε πως έχει ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος. Πρέπει να αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν οι προτάσεις, γιατί επείγει να αρχίσει ο αγώνας με σαφείς στόχους, ξεπερνώντας το επίπεδο της γενικής διαμαρτυρίας.
Για να επιβληθεί όμως η διέξοδος από την παγίδα που μας έχει στήσει η πλουτοκρατία, θα χρειαστούν μεγάλοι μαζικοί λαϊκοί αγώνες και συσπείρωση όλων των δυνάμεων του λαού, χωρίς φασίζοντες αποκλεισμούς.
- Οι πολιτικές οργανώσεις πρέπει να επεξεργαστούν προτάσεις και θέσεις.
- Τα συνδικάτα πρέπει να υπερασπίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, την ύπαρξη και τον χαρακτήρα του εργασιακού τους χώρου.
- Όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι πρέπει να κάνουμε τις πολιτικές επιλογές μας και να αγωνιστούμε με αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη για να βγούμε από τη μάχη νικητές.
ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
3.6.2011
