Εκτός από τις κατευθυντήριες γραμμές που αξιωματούχοι έδιναν παρασκηνιακά στον Παπακωνσταντίνου (στο περιθώριο της συνέλευσης του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον), τα υψηλά κλιμάκια του Ταμείου διατηρούν ανοικτή γραμμή και με τον πρωθυπουργό. Σας υπενθυμίζουμε ότι αποτέλεσμα αυτής της συνεννόησης ήταν και η άστοχη (και όπως αποδείχθηκε επικίνδυνη) στρατηγική ρήξης της Ελλάδας με την Ε.Ε. και ιδιαίτερα τη Γερμανία, με τη δικαιολογία ότι «έτσι θα πιεστούν και θα χαλαρώσουν το Μνημόνιο».
Βέβαια κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν επιτεύχθηκε, αλλά γύρισε μπούμερανγκ καθώς η οργή των εταίρων μας, που διαβιβάστηκε με όλους τους τόνους, όχι μόνο δεν έφερε χαλάρωση στους όρους, αλλά επέσπευσε και τα χρονοδιαγράμματα για τις επώδυνες αλλαγές και τα μέτρα που μας περιμένουν. Και βεβαίως ουδέποτε η κυβέρνηση τόλμησε να θέσει επισήμως θέμα «ευνοϊκότερης αντιμετώπισης».
Με την αναχώρηση της τρόικας από την Ελλάδα και την ανεπίσημη ενημέρωση προς το Μαξίμου ότι το πρόγραμμα κρέμεται από μια κλωστή, άρχισαν και τα ιδιαίτερα μαθήματα των ιθυνόντων του ΔΝΤ προς συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη, think tanks, συγκεκριμένους δημοσιογράφους, στελέχη τραπεζών και επιχειρήσεων, εργοδοτικών και επιχειρηματικών ενώσεων για το πώς θα χειριστούν επικοινωνιακά τη χιονοστιβάδα των εξελίξεων που έρχονται.
Διασταυρωμένες πληροφορίες από στελέχη του ΔΝΤ αναφέρουν ότι τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο πρωθυπουργός γνωρίζουν πως, ακόμη κι ο αν ο προϋπολογισμός του 2011 πετύχει «κατά γράμμα», το βασικό δεδομένο παραμένει το ίδιο: δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος από το 2013 και μετά, επομένως μια νέα δανειακή σύμβαση θα προκύψει ως απαραίτητη.
Παραμένει να αποσαφηνιστεί εάν θα συμμετέχει σε αυτήν η ευρωζώνη (πράγμα δύσκολο) ή θα είναι μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας, ΔΝΤ και όποιων άλλων χωρών της Ε.Ε. επιθυμούν, όπως έγινε και με την Ιρλανδία. Το πότε θα ανακοινωθεί έχει να κάνει εν μέρει με τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, οι οποίες μπορούν να σπρώξουν πάνω από τις 1.000 μονάδες βάσης τα σπρεντ των ομολόγων, αλλά και από το πόσο γρήγορα θα προετοιμάσει το έδαφος η κυβέρνηση.
Το ΔΝΤ σε ρόλο... δασκάλου
Πίσω από τις κλειστές πόρτες, το ΔΝΤ έχει διαμηνύσει ότι χρήματα θα δώσει μόνο εάν πρώτα έχει φιλελευθεροποιηθεί πλήρως η ελληνική αγορά. Δηλαδή:
♦ Στην εργασία να μην υπάρχουν κλαδικές συμβάσεις.
♦ Να ανοίξουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα.
♦ Να εφαρμοστεί η διαδικασία fast track για τις ξένες επενδύσεις.
♦ Να πωλήσει το κράτος το ποσοστό του στις τράπεζες.
♦ Να βγουν προς πώληση οι υγιείς κρατικές επιχειρήσεις.
♦ Να επισπευστούν οι υπόλοιπες ιδιωτικοποιήσεις.
♦ Και, πάνω απ’ όλα, να ανοίξει το παιχνίδι συνεκμετάλλευσης της δημόσιας περιουσίας, όπως προνοεί το σχετικό νομοσχέδιο που ήδη έχει περάσει.
Αφού γίνουν όλα αυτά, το ΔΝΤ είναι διατεθειμένο να βάλει το χέρι στην τσέπη, να δώσει ένα δάνειο, το οποίο φυσικά δεν θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους, αλλά θα το συγκαλύπτει και θα το μεταθέτει για... «λίγο παρακάτω», ώστε να διαιωνιστεί ο εκβιασμός για όλο και μεγαλύτερη αποδιάρθρωση και απεθνικοποίη-ση της οικονομίας, για όλο και πιο επώδυνη αφαίμαξη των Ελλήνων.
Άλλωστε οι ανεπίσημες εκτιμήσεις της ΕΚΤ αναφέρουν ότι το ελληνικό χρέος ενδέχεται να ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ από το 2011, κάτι που απαγορεύει ουσιαστικά την έξοδό μας στις αγορές με δημοπρασίες ομολόγων μεγάλης διάρκειας, όπως επισήμως διακήρυττε ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι θα παγιοποιηθεί ο τρέχων βραχυπρόθεσμος τρόπος δανεισμού, ο οποίος είναι πολύ ακριβότερος από τον δανεισμό που υποτίθεται πως μας ανάγκασε να προσφύγουμε στον μηχανισμό «διάσωσης» και, βεβαίως, στο ΔΝΤ...
Μάθημα πρώτον
Η πρώτη οδηγία, που φαίνεται πως εκτελούν κατά γράμμα όχι μόνο οι κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και οι δημοσιογράφοι που πήραν μέρος στα σεμινάρια, είναι να περάσει στους ανυπάκουους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στην αντιπολίτευση αλλά και στον κόσμο ότι «βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο».
Ήδη την πρώτη εφαρμογή του μαθήματος των επικοινωνιολόγων του ΔΝΤ είδαμε στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της προηγούμενης εβδομάδας. Ο Παπακων-σταντίνου μοίρασε... στικάκια με εντολές στους ομολόγους του για τις επόμενες 60 «πολύ κρίσιμες» μέρες και ο πρωθυπουργός έδωσε έναν εξαιρετικά δραματικό τόνο στη συζήτηση. Στόχος να μην υπάρξουν αντιρρήσεις και να προχωρήσει απρόσκοπτα το πρόγραμμα της πλήρους απορρύθμισης του συνόλου της ελληνικής οικονομίας.
Μάθημα δεύτερον
Η δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία είναι πλέον φανερή. Όμως η ηγεσία της κυβέρνησης επέλεξε να διοχετεύσει επικοινωνιακά ότι βρισκόμαστε «στην κόψη του ξυραφιού» για άλλους λόγους, όχι για τους πραγματικούς.
Εδώ και μέρες ο κόσμος βομβαρδίζεται με την απειλή ότι «δεν θα πάρουμε την τέταρτη δόση του δανείου» εάν δεν εφαρμόσουμε τα νέα επώδυνα μέτρα. Σκοπός, να συνεχιστεί η ενοχική σιωπή της κοινωνίας, που τροφοδοτείται εμμέσως πλην σαφώς με το δίλημμα «αν μιλήσω και αντιδράσω, δεν θα έχω να φάω».
Και βέβαια στόχος δεν είναι άλλος από το να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα που θέλει το ΔΝΤ, ώστε να εισχωρήσει (άρα και να ελέγχει) όλους τους τομείς της οικονομίας της χώρας. Εξ άλλου, παρ’ ότι στην Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία οι αντιδράσεις είναι έντονες, στην Ελλάδα οι τροϊκανοί έχουν εκπλαγεί ευχάριστα με την ανοχή που δείχνει η κοινωνία στις δραματικές αλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης. Και, αφού κανείς δεν τους παίρνει με τις πέτρες, βγαίνουν και το λένε δημοσίως...
Μάθημα τρίτο: Sudden Death
Οι δραστικές περικοπές στις θέσεις εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι πλέον αναπόφευκτες. Για το 2011 προβλέπονται μόνο 8.000 νέες θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, στο οποίο όμως, βάσει των αποφάσεων της περασμένης εβδομάδας με την τρόικα, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και αυτοί που θα μεταταχθούν, αφού θα θεωρούνται νέες προσλήψεις!
Ως αποτέλεσμα οι απολύσεις θα πάνε σύννεφο μέσα από την κατάργηση και συγχώνευση οργανισμών, συμβουλίων και θέσεων που θα θεωρούνται πλεονάζουσες και συνεπώς δεν προσκρούουν στο Σύνταγμα. Για να προλάβουν αντιδράσεις, απεργίες, αλλά και να μην επιτρέψουν οποιαδήποτε προσπάθεια για διαπραγματεύσεις από πλευράς σωματείων και εργαζομένων, οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ εμπνεύστηκαν τη στρατηγική που ονομάζεται «Ξαφνικός Θάνατος» (Sudden Death).
Οι επικοινωνιολόγοι και συμβουλάτο-ρες που πλαισιώνουν το Μαξίμου έχουν συστήσει - και η κυβέρνηση, όπως αναμενόταν, έχει συμφωνήσει - πως οτιδήποτε αποφασίζεται (κλείσιμο ΔΕΚΟ, απολύσεις, αποκρατικοποιήσεις, νέοι φόροι κ.λπ.) θα ανακοινώνεται και θα εφαρμόζεται μέσα σε 24 ώρες. Μπαμ και κάτω. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύουν, δεν θα δίνεται περιθώριο αντίδρασης από πλευράς κοινωνίας, αλλά και δεν θα ανοίγει πολιτική συζήτηση, η οποία μπορεί να αποδυναμώσει την κυβέρνηση
Σκοπός είναι, μετά τη βροχή των ξαφνικών αποφάσεων, να έρθει και η ανακοίνωση για νέο Μνημόνιο (είτε μέσω επιμήκυνσης του υπάρχοντος είτε με νέο δάνειο), η οποία θα σερβιριστεί με τα εύσημα ότι «τα πήγατε καλά και τώρα σας επιβραβεύουμε». Βέβαια, επί της ουσίας, ένα νέο δάνειο θα έρθει μόνο για να εξυπηρετήσει το παλαιό και όχι για να περάσει στην πραγματική οικονομία ώστε να ανακουφιστούν τα νοικοκυριά.
Εγκαταλείψτε τα... νοικοκυριά
Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που επισήμως τόσο ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου όσο και οι τροϊ-κανοί παραδέχονται ότι η αγοραστική δυνατότητα των ελληνικών νοικοκυριών βρίσκεται στο ναδίρ. Δηλαδή: ♦ Οι Έλληνες δεν μπορούν πλέον να στηρίξουν την ανάκαμψη της οικονομίας και παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει ανακοινώσει μέτρα για να στηρίξει την ιδιωτική κατανάλωση, αλλά αντιθέτως εξακολουθεί να λαμβάνει φορομέτρα που ουσιαστικά διαλύουν την αγορά και στέλνουν πολλά νοικοκυριά στην πτώχευση
♦ Δεν λαμβάνονται ούτε καν οι στοιχειώδεις έλεγχοι ώστε να σταματήσει η αισχροκέρδεια και οι αλλεπάλληλες αυξήσεις σε τιμές βασικών προϊόντων και υπηρεσιών. Το χάσμα αναμένεται να βαθύνει περισσότερο από τον Ιανουάριο του 2011, όταν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ στο 13% και το 23%.
♦ Κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός δεν υπάρχει, όπως παραδέχθηκαν και οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της τρόικας, οι οποίοι αποκαλούν την κατάσταση «χαοτική». Φανταστείτε τι θα γίνει με τη νέα συρρίκνωση του Δημοσίου. Ανεπισήμως κάποιοι αξιωματούχοι σιγοψιθυρίζουν ότι θα χρειαστούν πάνω από 10 χρόνια για να συνέλθει η πραγματική οικονομία της χώρας και να μπορέσουν τα νοικοκυριά να αναπνεύσουν. Αν τα δέκα χρόνια είναι επαρκή ύστερα από την τεραστίων διαστάσεων καταστροφή που έχει αρχίσει να χτυπάει την ελληνική οικονομία...
Κοινώς, το σπίτι μας καίγεται κι εμείς τραγουδάμε. Τουλάχιστον κάποιοι άλλοι Ευρωπαίοι έχουν τα κότσια, αν όχι να αποτρέψουν τη δική τους καταστροφή, τουλάχιστον να πέσουν μαχόμενοι. Στην Ελλάδα πολιτικά κόμματα, συνδικαλισμός και η ίδια η κοινωνία αρκούνται να εισπράττουν τα... εύσημα της τρόικας. Μόνο που, όταν όλοι ξυπνήσουμε, ίσως να είναι πολύ αργά...
(από την εφημερίδα "Το Ποντίκι")
